Млеч ’малако ў рыб’ (Сержп., Грам.), млечны ’які мае семевую вадкасць’ (валож., Сл. ПЗБ). З польск. mlecz, mleczko ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

galaxy [ˈgæləksi] n.

1. astron. the Galaxy Мле́чны шлях; Гала́ктыка

2. гала́ктыка

3. (of) плея́да, сузо́р’е (знакамітых, таленавітых і да т.п. людзей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чума́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да чумака. У вянку лясным высока стаў .. [Кабзар] над магілай, над вякамі страшнай крыўды, над чумацкай доляй. Вялюгін. Млечны Шлях — чумацкі шлях, сцвярджаў нам не раз Грэчка. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неапі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не апісалі, не ўключылі ў вопіс, каталог, рэестр. Неапісаны архіў.

2. Вельмі прывабны, такі, што цяжка апісаць словамі. Іскрыцца ў небе млечны пас, Такі таемны, поўны чараў І неапісаных украс. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГУМІГУ́Т

(ад гумі + лац. gutta кропля),

згушчаны млечны сок, які атрымліваюць пры падсочцы кары некат. трапічных раслін сям. клюзіевых. Складаецца са смалы і гумі. Выкарыстоўваюць для вырабу спіртавых лакаў і жоўтай акварэльнай фарбы.

т. 5, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

манцыне́ла

(ісп. manzamlla)

дрэва сям. малачаевых, пашыранае ў тропіках, лісце і кара якога ўтрымліваюць ядавіты млечны сок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Птуша́чы, птушыны ў выразе птушачая (птушыная) дарогаМлечны Шлях’ (Сержп. Грам., Байк. і Некр., Некр.). Да птушка; адносна семантыкі параўн. густа дорога ’тс’: гэто шые дорогі, шчо птаство ў поўрэй меціць (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гумігу́т

(ад лац. gummi = камедзь + gutta = кропля)

млечны сок некаторых трапічных дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы, жывапісе, медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сяйво́, ‑а, н.

Абл. Тое, што сыплецца, сеецца адкуль‑н. З неба церушылася белае снегавое сяйво. // перан. Россып чаго‑н. У зеніце ледзь улоўным яшчэ для вока белаватым сяйвом вызначыўся Млечны шлях. Хадкевіч. Ты не забудзешся? Табе запомніцца На лісцях яблынь срэбнае сяйво? Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

milky

[ˈmɪlki]

adj.

1) бе́лы, як малако́, мле́чны; белава́ты

2) мало́чны, до́йны

3) лаго́дны; слабы́, кво́лы; баязьлі́вы, палахлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)