silver medal [ˌsɪlvəˈmedl] n. сярэ́браны меда́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прызавы́ I призово́й;

~во́е ме́сца — призово́е ме́сто;

п. меда́ль — призова́я меда́ль

прызавы́ II мор. призово́й;

~во́е су́дна — призово́е су́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медалі́ст, ‑а, М ‑лісце, м.

1. Той, хто атрымаў медаль за выдатныя поспехі ў вучобе.

2. Конь, сабака і пад., якія атрымалі на выстаўцы медаль за пародзістасць або іншыя якасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартакія́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спартакіяды. Спартакіядны медаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нзовый бро́нзавы;

бро́нзовый век археол. бро́нзавы век;

бро́нзовая боле́знь мед. бро́нзавая хваро́ба;

бро́нзовая меда́ль бро́нзавы меда́ль;

бро́нзовый зага́р бро́нзавы зага́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gold​2 [gəʊld] adj. залаты́;

a gold medal залаты́ меда́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Medaille

[-'daljə]

f -, -n меда́ль

éine ~ schlágen* [prägen] — чака́ніць меда́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́чаканіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Выціснуць, выбіць што‑н. чаканкай. Вычаканіць герб, медаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медалі́ст, -а, М -лі́сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто атрымаў медаль у якасці ўзнагароды за што-н.

|| ж. медалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. медалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

posthumous [ˈpɒstjʊməs] adj. пасмяро́тны;

The medal was awarded posthumous. Медаль быў прысуджаны пасмяротна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)