moczyć
1.
2. макаць;
3. мачыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
moczyć
1.
2. макаць;
3. мачыцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
расі́ць, рашу, росіш, росіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fáulen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мачы́цца
1.
2. (испускать мочу) мочи́ться;
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́чаны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Расі́ць 1 ’
*Расі́ць 2, расы́ты ’прарошчваць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перема́чивать
1. (всё или многое)
2. (заново или больше, чем требуется) перамо́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Прамочка ’прамакатка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wet3
♦
wet one’s whistle
wet the/one’s bed паку́таваць на начно́е нетрыва́нне мачы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
*Мачэнне, мочэнье ’вільгаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)