Verdéckung

f -, -en

1) схо́вішча

2) маскіро́ўка, прыкрыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зацямне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зацямняць — зацямніць і стан паводле знач. дзеясл. зацямняцца — зацямніцца. Зацямненне акон. Зацямненне свядомасці.

2. Маскіроўка святла як адзін са сродкаў проціпаветранай абароны. Зацямненне горада. Праверыць зацямненне.

3. Спец. Зацямнёнае месца, якое выяўляецца дзе‑н.; пацямненне. Зацямненне ў лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Camouflage

[kamu'fla:ʒə]

f -, -n

1) вайск. камуфля́ж, маскіро́ўка

2) жарт, падма́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verschléierung

f -, -en

1) вуалі́раванне, хава́нне

2) вайск. маскіро́ўка, стварэ́нне засло́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

све́тласць ​1, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан светлага. Светласць валасоў. □ У краі пагоркаў пясчаных Сэрцам радня не счарсцвелы, Трымае яна ў пашане Светласць бярозы белай. Жычка.

све́тласць ​2, ‑і, ж.

У дарэвалюцыйнай Расіі — тытулаванне некаторых уладарных асоб і князёў (ужывалася з займеннікамі ваша, яго, яе, іх). [Палкоўнік:] — Бачыш, ніякая маскіроўка не памагла, Язэп Францавіч... Так, здаецца, велічаюць вашу светласць? Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verkléidung

f -, -en

1) абшыўка, абліцо́ўка, абкла́дка; аббі́ўка

2) пераапрана́нне

3) маскіро́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

camouflage

[ˈkæməflɑ:ʒ]

1.

n.

1) камуфля́ж -у m., маскава́ньне n., маскіро́ўка f.

2) хі́трасьць f., хі́трыкідля адво́ду вачэ́й

2.

v.t.

маскава́ць

3.

v.i.

маскава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зацямне́нне н

1. Verdúnk(e)lung f -, -en; мед Verscháttung f -, -en;

2. (маскіроўка святла) Verdúnk(e)lung f;

3. перан разм Géistesverwírrung f -;

зацямне́нне розуму Bewússtseinstrübung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

камуфля́ж

(фр. camouflage)

1) спосаб маскіроўкі, пры якім прадметы, будынкі, ваенная тэхніка фарбуюцца ў плямы рознага колеру;

2) перан. падманныя дзеянні, маскіроўка якой-н. дзейнасці, ашуканства;

3) біял. здольнасць некаторых жывёл прымаць афарбоўку прадметаў навакольнага асяроддзя.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

mask

[mæsk]

1.

n.

1) ма́ска f.

2) ма́ска f., удзе́льнік або́ ўдзе́льніца маскара́ду

3) прытво́рства, яко́е хава́е су́тнасьць каго́-чаго́

4) Milit. маскіро́ўка f.

2.

v.t.

1)

а) надзява́ць ма́ску

б) удава́ць, прыкіда́цца

2) хава́ць, прыкрыва́ць

A smile masked his disappointment — Пад усьме́шкай ён хава́ў сваё расчарава́ньне

3) Milit. маскава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)