кропотли́вый карпатлі́вы; (медлительный) мару́дны; (усердный) руплі́вы, стара́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

záuderhaft

a мару́дны, нерашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nieruchawy

нерухавы; марудны; няўклюдны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каніце́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Рабочы каніцельнай вытворчасці.

2. перан. Нерастаропны, марудны чалавек, якому ўласціва запаволенае бесталковае вядзенне справы.

Ён у нас вядомы к.

|| ж. каніце́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. каніце́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарапа́шы, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць чарапасе. Чарапашы панцыр.

2. перан. Вельмі павольны; марудны. Чае ішоў чарапашым крокам. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каните́льный​II неодобр. валакі́тны; мару́дны;

каните́льная исто́рия валакі́тная гісто́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tardy [ˈtɑ:di] adj. fml

1. паво́льны, мару́дны

2. запо́знены, по́зні;

tardy progress слабы́ прагрэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reluctant

[rɪˈlʌktənt]

adj.

неахво́чы, мару́дны (з-за неахво́ты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lässig

1) нядба́йны, неаха́йны

2) мару́дны, вя́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

замару́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад замарудзіць.

2. у знач. прым. З паменшанай хуткасцю; больш павольны, марудны, чым звычайна. Замаруджаны тэмп развіцця. Міна замаруджанага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)