dreariness
[ˈdrɪrinəs]
n.
пану́расьць f.; нуда́ f.; марко́та f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schwérmut
f - туга́, марко́та, сму́так, марко́тны настро́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прысму́так ’засмучэнне, маркота; жаль’ (Нас., Байк. і Некр.). Прэфіксальны дэрыват ад смутак (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Crux
[k-]
f - го́ра, скру́ха, марко́та, журба́; перан. крыж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Níedergedrücktheit
f - прыгне́чанасць, прыгне́чаны стан; марко́та, туга́, сум
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
low spirits
прыгне́чаны стан; прыгне́чаньне n., марко́та f.; вя́ласьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гру́сть ж. сум, род. су́му м. журба́, -бы́ ж., марко́та, -ты ж., сму́так, -тку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ту́жба ‘смутак, маркота’, ‘клопат’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Яруш., Байк. і Некр., Янк. БП): u dware służba ni wielika tużba (Арх. Федар.). Укр. тужба́ ‘журба, маркота’, рус. тужба́ ‘клопат’, польск. tużba ‘смутак’, в.-луж. tužba ‘сум, журба, маркота’, чэш. tužba ‘моцнае жаданне’, tužby ‘спадзяванне’, славац. túžba ‘сон, мара’, ‘цяга, імкненне да чаго-небудзь’, ‘смутак, туга’, харв. tùžba, чак. tužbȁ ‘скарга, нараканне’, серб. ту̀жба ‘скарга, іск’, балг. тъ́жба ‘скарга’, ‘сум, журба, гора’, макед. тужба ‘судовы іск’. Прасл. *tǫg‑ьba > *tǫžьba. Да туга́, тужыць 1, 2 (гл.). Літ. tūžbà ‘злосць’ запазычана з беларускай, гл. Фрэнкель, 2, 1147.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gloom [glu:m] n.
1. це́мра
2. марко́та, скру́ха, туга́; меланхо́лія
♦ It was all gloom and doom. Усё выглядала вельмі змрочна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dejection
[dɪˈdʒekʃən]
n.
прыгне́чанасьць f.; марко́та f., сум -у m., абезнадзе́яньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)