montaż, ~u

м.

1. мантаж; зборка;

montaż taśmowy — канвеерная зборка;

2. мантаж;

montaż filmowy — кінамантаж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

манці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Рабіць мантаж, зборку чаго‑н. Манціраваць кран. Манціраваць вежу. Манціраваць фільм. □ Група рабочых манціравала абсталяванне, аб нечым узрушана размаўляючы. Гамолка.

[Ням. montieren, фр. monter — збіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мантажо́р

(ад мантаж)

спецыяліст па мантажу (у кінематаграфіі, фатаграфіі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Montge

[-ʒə]

f -, -n тэх. манта́ж, збо́рка, устано́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мантажы́ст

(ад мантаж)

спецыяліст, які манціруе друкарскі набор, стэрэатыпы, клішэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манці́раваць

(ням. montieren)

рабіць мантаж чаго-н. (напр. м. кран).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кінаманта́ж

(ад кіна- + мантаж)

злучэнне асобна знятых частак кінафільма ў цэласны кінатвор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zestawienie

н.

1. складанне; злучэнне; зборка; мантаж;

2. параўнанне; супастаўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ufrüstung

f -, -en

1) узбрае́нне

2) тэх. манта́ж; будава́нне (рыштаванняў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Installatin

f -, -en

1) назначэ́нне на паса́ду

2) тэх. устано́ўка, манта́ж, абсталява́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)