бу́йвал, ‑а, м.

Буйная жвачная жывёліна атрада парнакапытных (свойская і дзікая) з грузным тулавам і кароткай шыяй. Коркія загнаў буйвала ў загарадку і ўзяўся там нешта майстраваць. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

майстрава́нне ср.

1. сооруже́ние;

2. перен., разг., пренебр. стряпня́ ж.; фабрикова́ние;

1, 2 см. майстрава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

майстрава́цца несов.

1. прима́щиваться, пристра́иваться, мастери́ться, сооружа́ться; устра́иваться;

2. страд. стря́паться; фабрикова́ться; см. майстрава́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schréinern

vi майстрава́ць (мэблю), займа́цца сталя́рнай спра́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

майстрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.

1. Разм. Прыстройвацца, прыладжвацца. Хлопчык прайшоў з цацкамі ў сталовую, там ён завёў аўтамабіль і пусціў, а потым стаў майстравацца, каб сесці на каня. Гурскі.

2. Зал. да майстраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабрикова́ть несов.

1. уст. (изготовлять фабричным способом) фабрыкава́ць;

2. перен. фабрыкава́ць; (стряпать — ещё) майстрава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wérkeln

vt разм. працава́ць (з чым-н.), майстрава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

варга́нить несов. (делать наскоро, кое-как) прост., пренебр. рабі́ць наспе́х, абы-я́к; парта́чыць; (мастерить) майстрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Майстроўня ’майстэрня, атэлье’ (Гарэц., Др.-Падб.), укр. канеўск. майстровня ’тс’. Утворана ад дзеяслова майстраваць і суф. ‑оўня (< ‑ov‑ьnʼa), відаць, па тыпу польск. pracownia.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dłubać

незак.

1. дзяўбці; дзяўбаць; гарбець;

2. калупаць; майстраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)