са́дніць несов., разг. са́днить, са́днеть;

мазо́ль с. — мозо́ль са́днит (са́днеет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыва́вы, -ая, -ае.

1. Напоўнены, пакрыты кроўю, з прымессю крыві.

К. мазоль.

Крывавая рана.

2. Які суправаджаецца кровапраліццем, гібеллю многіх людзей.

Крывавае злачынства.

К. бой.

3. Які ўчыніў многа забойстваў.

К. кат.

4. перан. Вельмі пакутлівы, цяжкі.

Крывавая праца.

К. пот.

|| наз. крыва́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гульта́й, ‑я, м.

Лянівы чалавек; лодар. У гультая і страха цячэ і печ не пячэ. Прыказка. Гультай за работу — мазоль за руку. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

water blister

вадзяны́ мазо́ль, вады́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нами́н вет. наму́л, -лу м.; (мозоль) мазо́ль, -заля́ м.; (пузырь) пухі́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўсце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца тоўстым, больш тоўстым. Рост мазалёў [Тамаш] заўважаў кожны раз, калі мазоль нават на валасок таўсцеў. Бядуля. Кляні ты пана — пан таўсцее. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцявы́ ко́стный;

○ к. туберкулёз — ко́стный туберкулёз;

к. мозг — ко́стный мозг;

к. мазо́ль — ко́стная мозо́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hühnerauge

n -s, -n мазо́ль (на назе)

j-m auf die ~n tréten* — наступі́ць каму́-н. на мазо́ль, закрану́ць каму́-н. балю́чае ме́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́люс

(лац. callus = тоўстая скура, мазоль)

тканкавае новаўтварэнне ў раслін у месцах надрэзаў, трэшчын, якое садзейнічае зажыўленню ран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Hórnhaut

f -, -häute

1) мед. рагава́я абало́нка (вока)

2) мазо́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)