макрэ́ц, ‑раца, м.

Мокры лішай на нагах у коней і буйной рагатай жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыгу́чы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: стрыгучы лішай — інфекцыйная грыбковая хвароба скуры чалавека і жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́кнучы прил. мо́кнущий;

○ м. ліша́й — мед. мо́кнущий лиша́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

liszaj

м. мед. лішай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lichen

[ˈlaɪkən]

1.

n.

1) Bot. ліша́й -я́ m., ліша́йнік -у m.

2) ліша́й -я́ m. (хваро́ба ску́ры)

2.

v.t.

пакрыва́ць мо́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пузырко́вы пузырько́вый;

○ п. ліша́й — пузырько́вый лиша́й;

~вая ка́мера — пузырько́вая ка́мера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łuszczyca

ж. мед. лускаваты лішай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мо́кнущий

1. прич. які́ (што) мо́кне;

2. прил. мо́кнучы;

мо́кнущий лиша́й мед. мо́кнучы ліша́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Grind

m -(е)s, -e струп, каро́ста, ліша́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Räude

f -, -n

1) парша́

2) каро́ста

3) ліша́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)