эмацы́йна-ліры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацы́йна-ліры́чны эмацы́йна-ліры́чная эмацы́йна-ліры́чнае эмацы́йна-ліры́чныя
Р. эмацы́йна-ліры́чнага эмацы́йна-ліры́чнай
эмацы́йна-ліры́чнае
эмацы́йна-ліры́чнага эмацы́йна-ліры́чных
Д. эмацы́йна-ліры́чнаму эмацы́йна-ліры́чнай эмацы́йна-ліры́чнаму эмацы́йна-ліры́чным
В. эмацы́йна-ліры́чны (неадуш.)
эмацы́йна-ліры́чнага (адуш.)
эмацы́йна-ліры́чную эмацы́йна-ліры́чнае эмацы́йна-ліры́чныя (неадуш.)
эмацы́йна-ліры́чных (адуш.)
Т. эмацы́йна-ліры́чным эмацы́йна-ліры́чнай
эмацы́йна-ліры́чнаю
эмацы́йна-ліры́чным эмацы́йна-ліры́чнымі
М. эмацы́йна-ліры́чным эмацы́йна-ліры́чнай эмацы́йна-ліры́чным эмацы́йна-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацыяна́льна-ліры́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацыяна́льна-ліры́чны эмацыяна́льна-ліры́чная эмацыяна́льна-ліры́чнае эмацыяна́льна-ліры́чныя
Р. эмацыяна́льна-ліры́чнага эмацыяна́льна-ліры́чнай
эмацыяна́льна-ліры́чнае
эмацыяна́льна-ліры́чнага эмацыяна́льна-ліры́чных
Д. эмацыяна́льна-ліры́чнаму эмацыяна́льна-ліры́чнай эмацыяна́льна-ліры́чнаму эмацыяна́льна-ліры́чным
В. эмацыяна́льна-ліры́чны (неадуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чнага (адуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чную эмацыяна́льна-ліры́чнае эмацыяна́льна-ліры́чныя (неадуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чных (адуш.)
Т. эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнай
эмацыяна́льна-ліры́чнаю
эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнымі
М. эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнай эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эмацыяна́льна-ліры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эмацыяна́льна-ліры́чны эмацыяна́льна-ліры́чная эмацыяна́льна-ліры́чнае эмацыяна́льна-ліры́чныя
Р. эмацыяна́льна-ліры́чнага эмацыяна́льна-ліры́чнай
эмацыяна́льна-ліры́чнае
эмацыяна́льна-ліры́чнага эмацыяна́льна-ліры́чных
Д. эмацыяна́льна-ліры́чнаму эмацыяна́льна-ліры́чнай эмацыяна́льна-ліры́чнаму эмацыяна́льна-ліры́чным
В. эмацыяна́льна-ліры́чны (неадуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чнага (адуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чную эмацыяна́льна-ліры́чнае эмацыяна́льна-ліры́чныя (неадуш.)
эмацыяна́льна-ліры́чных (адуш.)
Т. эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнай
эмацыяна́льна-ліры́чнаю
эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнымі
М. эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чнай эмацыяна́льна-ліры́чным эмацыяна́льна-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэнеса́нсавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рэнесансны. Падпарадкоўваючыся рэнесансаваму патрабаванню паслядоўнасці, яснасці, зграбнасці выкладання зместу, Гусоўскі стрымлівае лірычныя адступленні. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыднёвік, ‑а, м.

Разм. Выданне, якое выходзіць адзін раз на тыдзень. Летась у часопісах .. і ў тыднёвіку «Літаратура і мастацтва» былі надрукаваны лірычныя нататкі Янкі Брыля. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упамі́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і упамінанне. Асобныя фрагменты з «Нарачы» ўпершыню былі надрукаваны ў зборніку «На этапах» (1936 г.) як лірычныя вершы, без упаміну, што яны ўваходзяць у паэму. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́піка, ‑і, ДМ эпіцы, ж.

1. Сукупнасць эпічных твораў. Руская эпіка.

2. Тое, што і знае. Эпічная па свайму жанраваму характару трылогія [«На ростанях» Я. Коласа] перадае і самыя тонкія лірычныя перажыванні. Эпіка і лірыка спалучаюцца ў ёй ужо вельмі натуральна і арганічна. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАЗЕ́Х

(сапр. Мірза Шафі; 1796, г. Гянджа, Азербайджан — 28.11.1852),

азербайджанскі паэт, асветнік. Прадаўжальнік традыцый азерб. і перс. класічнай паэзіі. Пісаў інтымна-лірычныя і сатыр. вершы ў форме газелі, мухамаса, рубаі, месняві і інш. Паэтызаваў рамант. каханне, выступаў супраць заган феад. грамадства, занявольвання асобы, рэліг. фанатызму. Многія лірычныя вершы сталі нар. песнямі. Вазех — аўтар першай хрэстаматыі азерб. паэзіі, «Татарска-рускага слоўніка» для гімназій (з І.Грыгор’евым). Упершыню пераклад твораў Вазеха на рус. мову (з ням.) зрабіў М.І.Эйферт (выд. 1880, 1907).

Тв.:

Рус. пер. — Лирика. М., 1971.

т. 3, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да псіхалогіі, звязаны з ёю. Псіхалагічныя даследаванні.

2. Звязаны з псіхічнай дзейнасцю чалавека. Беларускія паэты і пісьменнікі звяртаюцца да рамантызму, бо ён у мінулым даў выдатныя ўзоры псіхалагічнага раскрыцця чалавечай асобы. Каваленка.

3. Створаны на паглыбленым паказе псіхалогіі герояў. Псіхалагічная аповесць. □ Апавяданні Чорнага 20‑х гадоў — гэта замалёўкі з жыцця беларускай вёскі.., псіхалагічныя эцюды, лірычныя абразкі. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«АРША́НСКІ МАЛАДНЯ́К»,

літаратурна-мастацкі часопіс, які ў 1925—28 выдавала Аршанская філія «Маладняка». Выйшла 7 нумароў. Змяшчаў вершы, лірычныя абразкі і апавяданні А.Вечара, М.Ганчарыка (вершы падпісваў псеўд. Я.Сявец), Ю.Гаўрука, В.Каваля, Т.Кляшторнага, М.Нікановіча, В.Сташэўскага, У.Прыбыткоўскага і інш. маладых пісьменнікаў, хроніку літ. жыцця Аршанскай акругі і маладнякоўскіх арг-цый рэспублікі.

т. 1, с. 541

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)