перасяка́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Магчымасць або здольнасць перасякацца. Даказаць перасякальнасць ліній.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stréckennetz

n -es, -e се́тка лі́ній (авіяцыйных, чыгуначных)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

крэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

1. Выкрэсліваць, перакрэсліваць.

К. рукапіс.

2. Праводзіць па чым-н. рысы, пакідаючы сляды ў выглядзе ліній.

К. мелам на дошцы.

|| наз. крэ́сленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасячэ́нне, ‑я, н.

Месца, дзе перасякаецца, перакрыжоўваецца што‑н. Пункт перасячэння прамых ліній.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміліне́йны, ‑ая, ‑ае.

З кнотам у сем ліній (у 9 знач.) (пра газавую лямпу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліне́йка, ‑і, ДМ ‑нейцы, ж.

Сукупнасць ліній; спосаб, якім разлінеена папера. Вузкая разлінейка паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камута́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для змянення напрамку або пераключэння электрычнага току.

2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным або аўтаматычным злучэннем тэлефонных ліній.

Званіць трэба праз к.

|| прым. камута́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парале́льнасць ж., в разн. знач. паралле́льность;

п. лі́ній — паралле́льность ли́ний;

п. рабо́ты — паралле́льность рабо́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэ́йсмус ’інструмент для правядзення паралельных ліній’ (ТСБМ), рэ́смас ’тс’ (Касп., Інстр. 2), рэ́смус ’тс’ (ТС, Інстр. 2), ’грунтвага, ватэрпас’ (Мат. Гом.). З ням. Reißmaß < reißen ’крэсліць’ і Maß ’мера’ (Булыка, СІС, 2, 318).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліне́йчасты, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з ліній. Лінейчасты спектр. // Які мае на сваёй паверхні лініі. Лінейчасты ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)