вымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вымярэння. Вымяральная лінейка. Вымяральны інструмент. Вымяральная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візі́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да візіра ​1. Візірная лінейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лічэння, падліку, вылічэння. Лічыльная лінейка. Лічыльныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паверкі, служыць для паверкі. Паверачная лінейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пункцірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для нанясення пункціру, для чарчэння пункцірам. Пункціравальная лінейка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагары́фм, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік.

Табліца лагарыфмаў.

|| прым. лагарыфмі́чны, -ая, -ае.

Лагарыфмічная лінейка (лічыльны інструмент).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

slide rule

лягарытмі́чная ліне́йка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ві́нкель, ‑я, м.

Спец. Лінейка ў выглядзе прамавугольнага трохвугольніка для праверкі прамых вуглоў; навугольнік.

[Ням. Winkel — вугал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйсшы́на, ‑ы, ж.

Вялікая чарцёжная лінейка з перакладзінай пад прамым вуглом з аднаго канца.

[Ням. Reißschiene.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́дла, -а, мн. -ы, -аў, н. (спец.).

1. Лінейка для праверкі правільнасці каменнай кладкі, тынкоўкі.

2. Прыстасаванне ў форме ступні чалавека, якая кладзецца ў боты, іншы абутак для захавання яго формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)