памяра́нцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да памяранца. Памяранцавая галінка. // Які робіцца з пладоў памяранца. Памяранцавая гарэлка.

2. у знач. наз. памяра́нцавыя, ‑ых. Падсямейства раслін, да якога адносяцца цытрусавыя (лімон, апельсін, памяранец і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сітро́ ‘фруктовы безалькагольны газіраваны напітак’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. ситро́ ‘тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), з’явілася ў перыяд 1920–1930 гг. (Баханькоў, Гіст. лекс., 272). Рус. ситро́ ўтворана ад франц. citronnade ‘сітро, ліманад’ і звязана з франц. citronлімон’ (гл. Трубачоў, Дополн., 3, 628).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cytryna

ж. лімон; цытрына;

herbata z ~ą — гарбата з лімонам (цытрынай)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lemon

[ˈlemən]

1.

n.

1) лімо́нm., цытры́на f.

2) сьветла-жо́ўты, лімо́нны ко́лер

2.

adj.

лімо́нны о́лер і смак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подави́тьI сов.

1. (слегка надавить) паці́снуць;

подави́ть лимо́н паці́снуць лімо́н;

2. (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць;

3. (задавить многих) падушы́ць;

4. (раздавить) падушы́ць, паці́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цы́трус

(лац. citrus = лімоннае дрэва)

вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. рутавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках (у ліку відаў — апельсін, грэйпфрут, лімон, мандарын і інш.), а таксама плод гэтай расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цытро́н

(іт. citrone, ад лац. citrus = лімоннае дрэва)

1) вечназялёная кустовая цытрусавая расліна сям. рутавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама буйны жоўты ці аранжавы плод гэтай расліны, падобны на лімон;

2) сорт цукерак з памадкаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цу́кар, ‑кру, м.

1. Пажыўны харчовы прадукт, белае крышталічнае рэчыва, салодкае на смак, якое вырабляецца з цукровых буракоў або цукровага трыснягу. Людзі вараць і спажываюць варэнне, п’юць чай. Усяму аснова — цукар. Пестрак. [Зыгмусь] рэжа і кладзе на сподак лімон і пасыпае цукрам. Чорны.

2. мн. цукры́, о́ў. Спец. Назва рада арганічных злучэнняў, пераважна з групы вугляводаў.

3. перан. Разм. Пра што‑н. прыемнае на смак, смачнае. // Пра таго, хто прыносіць асалоду. [Хлор:] — Цукар — не дзяўчына, .. ружачка пахучая... Гартны.

•••

Посны цукар — сорт цукерак з цукру з фруктовымі сокамі.

[Ад ням. Zucker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

acid

[ˈæsɪd]

1.

n.

1) кі́сьліна f.; кі́слае рэ́чыва n.

2) Chem. кіслата́ f.

2.

adj.

1) кі́слы; сква́шаны; во́йстры

Lemon is an acid fruit — Лімон — кі́слы фрукт

2) Figur. зло́сны, во́йстры, зьдзе́клівы

an acid tongue — во́йстры язы́к

acid looks — кі́слая мі́на

3) Chem. кісло́тны; кі́слы

acid radical — кісло́тны радыка́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

krzyżować się

krzyż|ować się

незак.

1. перакрыжоўвацца, скрыжоўвацца; перасякацца;

drogi się ~ują — дарогі перакрыжоўваюцца (перасякаюцца);

wszystko się ~uje — усё блытаецца;

gałęzie ~ują się ze sobą — галінкі пераплятаюцца паміж сабой;

2. бат. скрыжоўвацца;

cytryna ~uje się z pomarańczą — лімон скрыжоўваецца (скрыжоўваюць) з апельсінам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)