лётчик-космона́вт лётчык-касмана́ўт, род. лётчыка-касмана́ўта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лётчыца, ‑ы, ж.

Жан. да лётчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго-н.

Лётчык-в.

|| ж. выпрабава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выпрабава́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэкціро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто ажыццяўляе карэкціроўку.

Лётчык-к.

2. Лятальны апарат або іншае спецыяльнае прыстасаванне, з якіх вядзецца карэкціроўка артылерыйскага агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авія́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца лётнай справай, авіяцыяй; лётчык.

[Фр. aviateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. каго-што. Той, хто знішчае каго-, што-н.

З. грызуноў.

2. Баявы самалёт для знішчэння авіяцыі праціўніка.

3. Лётчык знішчальнай авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катапультава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Выкінуць (выкіда́ць) з самалёта пры дапамозе катапульты (у 3 знач.).

|| звар. катапультава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Лётчык катапультаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oblatywacz

м. лётчык-выпрабавальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lotnik

м. лётчык; пілот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца выпрабаваннем чаго‑н. Лётчык-выпрабавальнік. Выпрабавальнік аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)