каніба́л

(фр. cannibale < ісп. canibal, ад karibal = караіб)

1) людаед-дзікун;

2) перан. надта люты, жорсткі чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cannibal

[ˈkænɪbəl]

1.

n.

1) людае́д, каніба́л -а m.

2) зьвер -каніба́л

2.

adj.

людае́дзкі, каніба́льскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

забойца, згубіцель, магільшчык; душагуб, людабойца, людаед, людажэрац, людамор, жываед, галаварэз (разм. пагард.); ірад (лаянк.); інквізітар (кніжн., перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)