elk
[elk]
n., pl. elks, or esp. coll. elk
лось лася́ m., ласі́ха f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Ласё ’ласяня’ (Мат. Гом.) — прасл. olsę. Да лось (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Лашаві́к, лошовік ’грыб пеўнік стракаты, Sarcodon imbricatum’ (ТС). Да лоша, лось (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саха́ты ’з галінастымі рагамі’, ’лось’ (ТСБМ). Рус. соха́тый ’тс’. Да саха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ласі́ны, -ая, -ае.
1. гл. лось.
2. толькі мн. (ласі́ны, -сі́н). Шчыльна аблягаючыя штаны з ласінай скуры як частка параднай формы некаторых палкоў старой рускай арміі (уст.).
Кірасіры ў ласінах.
3. толькі мн. (ласі́ны, -сі́н). Вузкія штаны да шчыкалаткі з сінтэтычнай эластычнай тканіны, якія абцягваюць ногі.
Дзяўчына ў бліскучых ружовых ласінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Лоша ’ласіца, самка лася’, ’поўная жанчына’ (Сержп. Грам.; ТС; хойн., Мат. Гом.; Карловіч), лошу́к, лошачок ’малады лось’, лошэня́ ’ласяня’ (ТС). Рус. сімб. ло́ша ’тс’, наўг. Лоша — назва рэчкі; польск. łosza ’самка лася’, łoszyca ’тс’. Паўн.-слав. olsьja (з суф. ‑ja). Да лось (гл.). Не выключана і пазнейшае ўтварэнне з памяншальным суфіксам ‑ша.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
соха́тый обл.
1. (раздвоенный) вілава́ты;
2. (с ветвистыми рогами) рага́ты;
3. сущ. лось, род. лася́ и ло́ся м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
замілава́насць, ‑і, ж.
Уласцівасць замілаванага. Уразіла цеплыня і замілаванасць позіркаў, хараство слоў. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́мнасць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць кемнага. Анатоль Яўсеевіч сам паказваў прыклад смеласці, вытрымкі, кемнасці. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Перажыць, перацярпець многае. Вайну і пасляваенную разруху ледзь ператрывалі. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)