Vulgate

[ˈvʌlgeɪt]

n.

вульга́та f. (лаці́нскі перакла́д Бі́бліі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

калькава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

1. Зняць (знімаць) копію з чаго-н. пры дапамозе калькі (у 1 знач.).

К. чарцёж.

2. Стварыць (ствараць) слова або выраз па ўзоры іншамоўнага слова або выразу.

К. лацінскі выраз.

|| зак. скалькава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абсерва́цыя ’назіранне’ < лац. observatio праз польскае пасрэдніцтва. Польск. obserwacja пранікла ў беларускую мову ў XV–XVII стст. Не выключаны таксама непасрэдны лацінскі ўплыў. Параўн. ст.-бел. обсервовати ’захоўваць, прытрымлівацца’ (Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

latéinisch

1.

a лаці́нскі

2.

adv на лаці́не, па-лаці́нску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

латыні́зм

(ад лац. latinus = лацінскі)

слова або выраз, запазычаныя з лацінскай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Roman​2 [ˈrəʊmən] adj.

1. ры́мскі;

the Roman alphabet лаці́нскі алфаві́т;

the Roman Empire Ры́мская імпе́рыя;

Roman numerals ры́мскія лі́чбы

2. ры́мска-каталі́цкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анты́ква

(лац. antiquus = старадаўні)

друкарскі лацінскі шрыфт з закругленымі формамі, у адрозненне ад вуглаватага гатычнага шрыфту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

латыніза́цыя

(ад п.-лац. latinizare = латынізаваць)

1) увод лацінскай мовы і лацінскай культуры;

2) пераход на лацінскі алфавіт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЛЬБА-ЛО́НГА

(Alba Longa),

старажытны лацінскі горад на ПдУ ад Рыма. Паводле падання, засн. каля 1152 да н.э. Асканіем, сынам Энея. Каля пач. 1-га тыс. да н.э. быў цэнтрам Лацінскага Саюза, у 7 ст. да н.э. разбураны рымлянамі, жыхары горада пераселены ў Рым.

т. 1, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Latin

[ˈlætən]

1.

n.

лаці́нская мо́ва, лаці́на f.

2.

adj.

1) лаці́нскі

Latin peoples — рама́нскія наро́ды

2) ры́ма-каталі́цкі

3) лаці́наамэрыка́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)