алфаві́т, ‑а,
Сукупнасць літар якой‑н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; азбука.
[Грэч. alpha і beta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алфаві́т, ‑а,
Сукупнасць літар якой‑н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; азбука.
[Грэч. alpha і beta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаці́нка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Roman rite
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Vulgate
вульга́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
калькава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны;
1. Зняць (знімаць) копію з чаго
2. Стварыць (ствараць) слова або выраз па ўзоры іншамоўнага слова або выразу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Абсерва́цыя ’назіранне’ <
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
latéinisch
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
латыні́зм
(ад
слова або выраз, запазычаныя з лацінскай мовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Roman2
1. ры́мскі;
the Roman alphabet
the Roman Empire Ры́мская імпе́рыя;
Roman numerals ры́мскія лі́чбы
2. ры́мска-каталі́цкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
анты́ква
(
друкарскі
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)