◎ Лата́ цце , латате , лататьте ’лотаць, Caltha palustris L.’ (Бес. ; драг. , КЭС ), латаць латаць Сцяшк. , Гарэц. , Юрч. Вытв. ), воран. латач , ганц. латашнік ’тс’ (Сл. паўн.-зах. ). Да лотаць (гл.). Пачатковае ла- яшчэ з прасл. перыяду; аб яго чаргаванні з /о- гл. Брукнер (KZ , 48, 217) і Слаўскі (5, 129).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зачи́ нивать несов. разг.
1. (ремонтировать) папраўля́ ць;
2. (зашивать) ла́ таць , ла́ піць;
3. (заострять) заво́ стрываць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
patch 2 [pætʃ] v. а́ дваць ла́ ты, ла́ таць , ла́ піць;
We’d better patch the hole in the roof – we can’t afford a new one. Лепей залатаем дзірку ў даху, мы не можам дазволіць сабе зрабіць новы.
patch up [ˌpætʃˈʌp] phr. v.
1. ла́ таць , ла́ піць, рамантава́ ць (што-н. )
2. ула́ джваць, утраса́ ць;
patch up a quarrel ула́ джваць сва́ рку
3. падле́ чваць, падго́ йваць ра́ ну
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чини́ ть I несов.
1. (починять) пра́ віць, папраўля́ ць, рамантава́ ць, рапарава́ ць; (накладывать заплаты) ла́ таць , ла́ піць;
2. (очинять) вастры́ ць, заво́ стрываць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
flí cken
vt ла́ піць, ла́ таць , цырава́ ць
◊ j-m etw. am Zé uge ~ — падко́ лваць каго́ -н., прыдзіра́ цца [чапля́ цца] да каго́ -н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Лату́ ха ’вялікая хустка ў клетку’ (XVI ст.), ’палеская світка — верхняя суконная вопратка з бакавымі клінамі’ (брэсц. , валынск. , Малч. ), зневаж. ’паліто з шэрага сукна’ (Тарн. ), ’саматканая світка’ (Сіг. ), латушка ’старая парваная світка’ (кобр. , Шн. 3; Сіг. ). Палескае. Да латаць ©
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ла́ ціць 1 латаць ’ (талач. , ДАБМ ). Да лата 1 ‑іць аформіўся пад уплывам дзеяслова ладзіць ’тс’.
Ла́ ціць 2 Бяльк. , Касп. , Шат. , Сцяшк. , Сл. паўн.-зах. ; ваўкав., КЭС ). Да лата 2
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перечи́ нивать несов. разг.
1. (чинить всё, многое) пра́ віць, папраўля́ ць; (ремонтировать) рамантава́ ць; (класть заплаты) ла́ таць , ла́ піць;
2. (чинить заново) пераво́ стрываць (ало́ вак);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рамантава́ ць reparí eren vt á usbessern vt правіць ); flí cken vt латаць á nd sé tzen (прыводзіць у спраўнасць ); überhó len vt машыну і г. д будынак, памяшканне )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ке́ рпаць ’крэмзаць, пісаць’ (КЭС , лаг. ). Параўн. рус. кропать у тым жа значэнні. Магчыма, гэтыя словы звязаны па паходжанню з прасл. kъrpati ’латаць , лапіць’ (рус. корпать ’лапіць’, серб.-харв. кр̏пити ’тс’, славен. kŕpati ’тс’ і інш.), літ. kùrpė ’чаравік’, лат. kur̃pe ’тс’, ст.-прус. kurpe ’тс’. Параўн. лапаць і лапіць .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)