кінакарці́на, ‑ы,
1. Тое, што і
2. Асобная копія кінафільма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінакарці́на, ‑ы,
1. Тое, што і
2. Асобная копія кінафільма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінана́рыс, ‑а,
Невялікі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінаэкра́н, ‑а,
Спецыяльная плоская або ўвагнутая паверхня, на якую праектуецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
flickers
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кіначасо́піс, ‑а,
Кароткаметражны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тонфі́льм, ‑а,
1.
2.
[Ням. Tonfilm.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэтэкты́ў, -ты́ва,
1. Спецыяліст па расследаванні крымінальных злачынстваў, агент вышукной паліцыі.
2. Літаратурны твор або
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кінаапо́весць, ‑і,
Мастацкі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінадэтэкты́ў, ‑тыва,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінаэпапе́я, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)