Verbum

кінакарціна, ‑ы, ж.

1. Тое, што і кінафільм.

2. Асобная копія кінафільма.

кінанарыс, ‑а, м.

Невялікі кінафільм, у аснову якога пакладзены рэальныя факты, падзеі.

кінаэкран, ‑а, м.

Спецыяльная плоская або ўвагнутая паверхня, на якую праектуецца кінафільм.

кінакамедыя, ‑і, ж.

Адзін з жанраў кінамастацтва; кінафільм камедыйнага зместу. Сатырычная кінакамедыя.

кіначасопіс, ‑а, м.

Кароткаметражны кінафільм, які змяшчае інфармацыю пра розныя грамадска-палітычныя падзеі.

тонфільм, ‑а, м.

1. Уст. Гукавы кінафільм.

2. Спец. Стужка з запісам гуку.

[Ням. Tonfilm.]

кінадэтэктыў, ‑тыва, м.

Кінафільм, тэмай якога з’яўляецца раскрыццё злачынства, работа разведчыка або барацьба з замежнай разведкай.

кінаэпапея, ‑і, ж.

Кінафільм, які апавядае пра вялікія гістарычныя падзеі, стварае шырокую шматпланавую карціну грамадскага жыцця.

кінааповесць, ‑і, ж.

Мастацкі кінафільм апавядальнага характару, які адлюстроўвае шэраг падзей, пэўны перыяд у жыцці чалавека.