rupture

[ˈrʌptʃər]

1.

n.

1) разры́ў -ву m.

2) кіла́, гры́жа f.

2.

v.i.

разрыва́цца, ло́пацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кілалі́тр

(ад кіла- + літр)

мера ёмістасці, роўная 1000 літраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кілаге́рц

(ад кіла- + герц)

адзінка частаты ваганняў, роўная 1000 герц.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кілакало́рыя

(ад кіла- + калорыя)

адзінка колькасці цяпла, роўная 1000 калорый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кілу́н 1 ’непакладаны кабан’ (ДАБМ, Сл. паўн.-зах., Шатал.), ’рослы племянны баран’ (З нар. сл.). Гл. кілаш.

Кілу́н 2 ’чалавек з грыжай’ (Нар. словатв., Мат. Маг., Шат.). Параўн. кіла 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kiła

ж.

1. мед. сіфіліс;

2. бат. кіла (хвароба раслін)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кілапарсе́к

(ад кіла- + парсек)

адзінка вымярэння астранамічных адлегласцей, роўная 1000 парсекаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ку́тніца 1 ’прамая кішка’ (Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг., Нар. лекс., Маш., Мядзв.). Да кутыр (гл.), кутаць 1 (гл.).

Ку́тніца 2 ’кіла’ (З нар. сл.), ’похва ў каровы’ (Янк. III). Да кутніца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кілава́т

(ад кіла- + ват)

адзінка вымярэння магутнасці электрычнага току, роўная 1000 ват.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кіламе́тр

(ад кіла- + метр)

адзінка даўжыні ў метрычнай сістэме мер, роўная 1000 метраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)