Schóckschwurf

m -(e)s, -würfe спарт. кідо́к зні́зу (воднае пола)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gewáltmarsch

m -(е)s, -märsche вайск. фарсі́раваны марш, марш-кідо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dart​1 [dɑ:t] n.

1. дро́цік

2. рыво́к, кідо́к;

She made a dart for the exit. Яна кінулася да выхаду.

3. pl. darts sport дро́цікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цэль, ‑і, ж.

Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок. Часамі хадзіў Лабановіч у лес, каб пастраляць у цэль з .. рэвальверчыка. Колас. Многія цэлі былі падаўлены адразу ж, аднак на гэты раз фашысты адкрылі агонь у адказ. «Полымя». // Мішэнь. Ці б’е начальства ў цэль, ці шле «за малаком», Ды знойдуцца заўсёды Івановы, Што памахаць яму гатовы. Крапіва.

•••

Біць у цэль (міма цэлі) гл. біць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzut, ~u

м.

1. кідок, штуршок, удар;

celny rzut — трапны кідок;

rzut młotem спарт. кідок молата;

rzut karny (rożny) — штрафны (кутні) удар;

2. праекцыя;

rzut pionowy — вертыкальная праекцыя;

3. узор;

4. накід;

na pierwszy rzut oka — на першы погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ánwuchs

m -es, -wüchse

1) прыро́ст, павелічэ́нне

2) малады́я па́расткі

3) кіда́нне; спарт. пе́ршы кідо́к (у пачатку гульні); кідо́к з сярэ́дзіны

den ~ háben — пачына́ць гульнр (у мяч)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miot, ~u

м.

1. кідок; удар;

2. прыплод;

3. роды (у жывёл)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kérnwurf

m -(e)s, -würfe спарт. кідо́к з-за спіны́ адно́й руко́й (баскетбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hurl

[hɜ:rl]

1.

v.t.

1) шпурля́ць; закіда́ць (ву́ду)

2) кіда́ць (зло́сныя сло́вы, за́кіды)

3) скіда́ць

2.

n.

мо́цны кідо́к -ка́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przerzut, ~u

м.

1. перакідка; перакідванне;

2. кідок;

3. спарт. пас, перадача (мяча)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)