Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скры́ня, -і, мн. -і, -ры́нь, ж.
1. Драўляная чатырохвугольная пасудзіна для ссыпання ці складвання чаго-н.
С. для ячменю.
2. Прадаўгаватая пасудзіна для перавозкі і трымання сельскагаспадарчых прадуктаў (бульбы, морквы і пад.).
Ссыпаць бульбу ў скрыню.
3. Тое, што і куфар.
|| прым.скры́невы, -ая, -ае.
Скрыневае века.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hutch
[hʌtʃ]1.
n.
1) кле́тка f. (для зьвярко́ў)
2) хаці́на, ха́тка f.
3) скры́ня f., ку́фар -ра m.
2.
v.t.
садзі́ць у кле́тку, кла́сьці ў ку́фар, скры́ню
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кофр
1.(сундук)ку́фар, -фра м.;
2.воен., уст. кофр, род. ко́фра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
trunk[trʌŋk]n.
1. каме́ль; ствол (дрэва)
2.AmE бага́жнік (машыны)
3. хо́бат (слана)
4.ку́фар; вялі́кі чамада́н
5. ту́лава, торс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Schrein
m -(e)s, -e
1) ша́фа
2) скры́ня, ку́фар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сунду́к ’куфар’ (мін., Сл. ПЗБ; Бяльк., Сцяц. Сл., ТС, Мат. Гом.), ’дарожная сумка’ (Сцяшк. Сл.), ’рамачны вулей’ (Анох.); перан. сунду́к, сунды́к ’пра тупога, абмежаванага чалавека’ (Мат. Гом.), на Смаленшчыне таксама санду́к ’тс’ (Дабр.). Дапускаюцца розныя шляхі запазычання мяркуемага цюркізма, у тым ліку праз рус.сунду́к ’куфар, скрыня’, дзе, магчыма, чувашскае пасрэдніцтва (Дабрадомаў, Бел.-рус. ізал., 40), або ўкр.сунду́к ’тс’, відаць, з палавецкага сундух (Тагіеў, Цюркізмы, 151). Але параўн. ст.-бел.сундукъ ’куфар’ (1598 г.) са стараж.-рус.сундукъ ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 104). Крыніцай можа быць кыпч.sunduq, тур.sandikкрым.-тат.сандык ’тс’ < араб.ṣandûḳ, ṣundûḳ якія ўзводзяцца да грэч.συνδοχετον або συνδυκετον ’тс’; гл. Фасмер, 3, 803 з літ-рай; ЕСУМ, 5, 475 і наст. Малаверагодны ўплыў польск.sądek ’кадушка, кубел’, як мяркуе Цвяткоў, Запіскі, 2, 67.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лар ’высокая і вузкая драўляная скрыня з векам для захоўвання мукі або збожжа’ (Сіг.; малар., З нар. сл.; беласт.Сл. паўн.-зах.), рус.ларь ’скрыня’, ’куфар’, ’клетка’ (XI ст.), паўн.-рус. ’тс’, наўг. ’труна’, ’зруб для засолкі рыбы’. Запазычана са ст.-нарв.lārr ’шуфлядка’ ці са ст.-швед.lárr ’скрыня, куфар’, параўн. швед.lår ’тс’ (Міклашыч, 160; Бернекер, 1, 691; Фасмер, 2, 460). Сюды ж бел.лар ’прыстасаванне для палявання на мядзведзя’ (Інстр. 2), параўн. рус.іркуцк. ’засека з бярвення ў лесе’. Сучаснае ларок ’гандлёвая палатка’ — з рус.ларек.