Kuríer

m -s, -e кур’е́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фельд’е́гер, ‑а, м.

Ваенны або ўрадавы кур’ер для дастаўкі вельмі важных, сакрэтных папер, дакументаў. Праз год, у 1826 годзе, Пушкіна з фельд’егерам даставілі да цара... Шырма.

[Ням. Feldjäger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bóte

m -n, -n кур’е́р, пасы́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

woźny

1. кур’ер; рассыльны;

2. швейцар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

courier [ˈkʊriə] n.

1. кур’е́р, пасы́льны

2. BrE аге́нт, які́ абслугоўвае туры́стаў у час падаро́жжа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éilbote

m -n, -n кур’е́р, паслане́ц, гане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

courier

[ˈkɜ:riər]

n.

1) пасьпе́шны паслане́ц, кур’е́р -а m.

2) сакрэ́тны аге́нт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Blítzbote

m -n, -n кур’е́р для спе́шных даручэ́нняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рассы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рассылкі, звязаны з рассылкай. Рассыльная кніга.

2. у знач. наз. рассы́льны, ‑ага, м.; рассы́льная, ‑ай, ж. Той (тая), хто разносіць карэспандэнцыю; кур’ер, пасыльны. — Калі дэпешу скласці, рассыльны не будзе бачыць адрас ... — пачала .. [сястрыца]. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веставы́ ’ардынарац, пасыльны’ (БРС, КТС); ’кур’ер, лістаносец, паштар’ (Бяльк.), укр. вістови́й, вістови́к, рус. вестово́й ’тс’, чэш. věstový (з рус. мовы; Траўнічак, 1643). З’яўляецца вынікам ад’ектывацыі на ўсходнеславянскай глебе; параўн. таксама ст.-рус. вѣстовой ’вястун, пасланец, апавяшчальнік, сігнальны’ (з XVII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)