кры́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кры́тык кры́тыкі
Р. кры́тыка кры́тыкаў
Д. кры́тыку кры́тыкам
В. кры́тыка кры́тыкаў
Т. кры́тыкам кры́тыкамі
М. кры́тыку кры́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крытыка́нства, -а, н. (неадабр.).

Прыдзірлівая, дробязная, павярхоўная і тэндэнцыйная крытыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кри́тико-биографи́ческий кры́тыка-біяграфі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяззу́бы, -ая, -ае.

1. Які не мае зубоў.

2. перан. Непрынцыповы, пазбаўлены вастрыні.

Бяззубая крытыка.

|| наз. бяззу́басць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аглабе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аглоблі.

•••

Аглабельная крытыка гл. крытыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зауша́тельство ср. гру́бая (абра́злівая, аглабе́льная) кры́тыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

комплимента́рный камплімента́рны;

комплимента́рная кри́тика камплімента́рная кры́тыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самакры́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Крытыка недахопаў у сваёй рабоце, крытычныя адносіны да сваіх памылак, недахопаў.

Разгортванне самакрытыкі.

|| прым. самакрыты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камплімента́рны лит. комплимента́рный;

~кая кры́тыка — комплимента́рная кри́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аглабе́льны огло́бельный;

~ная кры́тыкагруб. огло́бельная кри́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)