exclaim

[ɪksˈkleɪm]

v.

вы́крыкнуць, кры́кнуць; усклі́кнуць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усле́д.

1. прысл. і прыназ. з Д. Па слядах каго-н., чаго-н., непасрэдна за кім-, чым-н.

Ісці ў.

Глядзець у. цягніку.

2. прысл. Наўздагон за кім-н.

Крыкнуць у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wrzasnąć

зак. крыкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прані́злівы, -ая, -ае.

1. Рэзкі на слых.

П. свіст.

Пранізліва (прысл.) крыкнуць.

2. Пра погляд: востры, пільны.

3. Пра вецер, холад, боль і пад.: моцны, рэзкі, які наскрозь пранізвае.

|| наз. прані́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкры́кнуць

‘падкрыкнуць што-небудзь і на чым-небудзь (падкрыкнуць на сваёй мове), крыкнуць услед за крыкам іншага’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падкры́кну падкры́кнем
2-я ас. падкры́кнеш падкры́кнеце
3-я ас. падкры́кне падкры́кнуць
Прошлы час
м. падкры́кнуў падкры́кнулі
ж. падкры́кнула
н. падкры́кнула
Загадны лад
2-я ас. падкры́кні падкры́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час падкры́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

cry out

а) го́ласна кры́кнуць

б) нарака́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

загарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гарланіць. // Крыкнуць, закрычаць на ўсё горла. Недзе ўскрыкнуў і загарланіў адзінокі певень. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вскрича́ть сов.

1. кры́кнуць, закрыча́ць;

2. (позвать) уст., прост. паклі́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недружалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які непрыязна, непрыхільна ставіцца да каго‑н. Хацелася крыкнуць! «Ноч — мачыха недружалюбная!» Пестрак. // Які выяўляе недружалюбнасць, непрыязнасць. Недружалюбны тон голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што і без дап.

Голасна вымавіць, крыкнуць. Выкрыкнуць лозунг. Выкрыкнуць прозвішча. □ — Не смейцеся! — усхапіўшыся, выкрыкнуў Якім. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)