Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
quibbler
[ˈkwɪblər]
n.
круце́ль круцяля́m., махля́р -а́m., ашука́нец -ца m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
камбіна́тар, ‑а, м.
Разм. Спрытны дзядок, які дасягае мэты шляхам лоўкіх аперацый, хітрыкаў, камбінацый. Гэты круцель і камбінатар быў на першы погляд чалавек прыемны, умеў адгаварыцца, і яго не вельмі чапалі.Чарнышэвіч.— Завадатар гэтай шайкі, мусіць, вопытны камбінатар і мае шырокія сувязі.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Матыга́ мот, круцель’ (гарад., Нар. лекс.). Рус.алан.моты́га ’ветраны, нясталы чалавек’. Да мот (< мата́ць). Аб суфіксе ‑ыга гл. Сцяцко, Афікс. наз., 182.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крутасве́т, ‑а, М ‑свеце, м.
Разм. Тое, што і круцель. Пра Яўстрата ў Ельнічах ніхто слова благога не скажа. І пра самога, і пра трох яго сыноў. Праўда, толькі пра трох, бо чацвёрты, самы меншы, Юзік — такі ж крутасвет, што проста дзіва, у каго ён і ўдаўся.Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
deceiver
[dɪˈsi:vər]
n.
ашука́нец -ца m., махля́р -а́m., махля́рка f.; круце́ль -яля́m., круце́лька f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ляда́шцік, ляда́шчык ’хударлявы’, ’бядняк, жабрак’, ’круцель, ашуканец’, ’чалавек, які можа сурочыць, асабліва маладых істот’, ’нячысцік, з’яўленне якога перад селянінам азначала няшчасце’ (Нас.). Утворана ад ляда́шты і ляда́шчы (гл.). Параўн. яшчэ ляд1.