се́ктар м., в разн. знач. се́ктор;

с. кру́га — геом. се́ктор кру́га;

с. абстрэ́лу — воен. се́ктор обстре́ла;

вытво́рчы с. прафко́ма — произво́дственный се́ктор профко́ма;

с. дыялектало́гіі — се́ктор диалектоло́гии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ві́рнік ’ніжняя частка ганчарнага круга’ (Жд., 1). Польск. wirniak ’верхняя частка ганчарнага круга’. Утворана ад прыметніка вірны (гл.) і суф. ‑ік.

Вірнік ’нячысцік у вірыстай вадзе’ (Нік., Оч.) паходзіць ад вір 1 (гл.) і суф. Nomina agentis ‑нік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kwadratura

ж. квадратура;

kwadratura koła — квадратура круга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

я́блычак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

1. гл. яблык.

2. Цэнтр мішэні (у 1 знач.) у выглядзе чорнага круга.

Папасці (пацэліць, трапіць) у самы я. (таксама перан.: дакладна, правільна ўгадаць, сказаць і пад., разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

німб, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сімвал святасці — ззянне ў выглядзе круга вакол галавы (на іконах, карцінах рэлігійнага зместу).

2. перан. Атмасфера славы, поспеху вакол каго-, чаго-н.

Н. славы.

|| прым. ні́мбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zírkelabschnitt

m -(e)s, -e матэм. сегме́нт кру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лысы́чка ’драўляны кранштэйн, які замацоўвае вось ганчарнага круга да лаўкі’ (Вяр.—Крыв.). Да лісіца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квадрату́ра ж. матэм. Quadratúr f -, -en;

квадрату́ра кру́га die Quadratúr des Kréises

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыкло́іда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Крывая лінія, што апісваецца пэўным пунктам круга, які коціцца без слізгання па нерухомай прамой лініі.

[Ад грэч. kykloeidēs — кругападобны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́блычак, ‑чка, м.

1. Памянш.-ласк. да яблык; невялікі яблык.

2. Цэнтральная частка мішэні ў выглядзе чорнага круга. Папасці куляй у яблычак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)