кро́іцца несов., страд. крои́ться; ре́заться; нареза́ться; см. кро́іць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́іцца, кроіцца; незак.

1. Паддавацца кройцы. Хром лёгка кроіцца.

2. Зал. да кроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакро́іць, -кро́ю, -кро́іш, -кро́іць; -кро́ены; зак., што.

1. Закончыць кройку чаго-н.

Д. сукенку.

2. Адрэзаць дадатковую частку ад цэлага або парэзаць што-н. дадаткова на кавалкі.

Д. хлеб.

|| незак. дакро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́йка, ‑і, ДМ кройцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. кроіць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што.

Прыладзіць, падагнаць кройкай. Прыкроіць рукавы да сукенкі. Прыкроіць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пластова́ть несов.

1. (накладывать пластами) пластава́ць;

2. (резать пластами) кро́іць, скрыля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

струга́ць разм.

1. (габляваць) hóbeln vt;

2. (кроіць нажом) schnéiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Крой ’укройванне адзення’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Яруш., Касп.). Параўн. кроіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skrajać

незак.

1. кроіць;

2. рэзаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kawałkować

незак. кроіць (дзяліць) на кавалкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)