пастаянныя насельнікі глебы, цыкл развіцця якіх праходзіць у глебавым асяроддзі. Тыповыя прадстаўнікі — дажджавыя чэрві, многія першаснабяскрылыя насякомыя, краты і інш. Геабіёнты — частка глебавых біяцэнозаў.
Металічны прут. [Брамка] была з тоўстых жалезных прэнтаў, а клямка — медная.Карпюк.[Матросы] зачапілі за краты, але ледзь клетка кранулася — некалькі прэнтаў выламалася.Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kraciasty
1. клятчасты;
2. у краты; крацісты, кратчаты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
fender
[ˈfendər]
n.
1) крыло́n. (аўтамабі́ля)
2) се́тка або́кра́ты ў камі́не
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Рэ́шты, рашты, рышты ’прыстасаванне ў возе для пашырэння яго пагрузачнай пляцоўкі’ (Нар. словатв.). Відаць, з чэш.rešt, rošt ’бэлька, трама’ < ням.Rost ’краты’. Гл. яшчэ рошт.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
grid[grɪd]n.
1. рашо́тка; агаро́джа, кра́ты
2.electr. се́тка, сець;
the national gridBrE энергасістэ́ма
3. каардына́тная се́тка;
grid reference каардына́ты
4.comput. се́тка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)