ба́сма ж. (краска) ба́сма

басма́ ж., ист. басма́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўця́нка ж. (краска) желть;

анілі́навая ж. — анили́новая желть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яр-мядзя́нка, род. я́ры-мядзя́нкі ж. (краска) ярь-медя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́сны, ‑ая, ‑ае; красен, красна і красна.

Нар.-паэт. Прыгожы. Маладая вясна, Залатая пара! Будзь краска і ясна, Не шкадуй нам дабра. Колас. Не радзіся красны, а радзіся шчасны. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цнатлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць цнатлівага. Ты сэрца маё ўсхвалявала, Як першая краска вясной, Цнатлівасцю мілай, зямной Ты сэрца маё ўсхвалявала. Гілевіч. [Лірычнаму герою] вельмі арганічныя ўнутраная цнатлівасць, непаказная сціпласць, добразычлівасць, высокая чалавечнасць. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Blúme

f -, -n кве́тка, кра́ска

◊ durch die ~ spréchen* [réden] — гавары́ць намёкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сафло́р, -ру м.

1. бот. сафло́р;

2. (краска, масло) сафло́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трыкра́ска ‘фіялка, браткі, Viola tricolor L.’ (Ласт.). Да тры (гл.), параўн. трайцвет ‘тс’ і кра́ска 1 ‘кветка’ (гл.); магчыма, штучна створаная назва па ўзоры лацінскай наменклатуры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Blüte

f -, -n

1) кра́ска, кве́тка

2) цвіце́нне

3) працвіта́нне, ро́сквіт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

му́мія I ж. (высохший труп) му́мия

му́мія II ж. (краска) му́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)