дыяметра́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзеліць папалам па лініі дыяметра, папярочніка. Дыяметральная плоскасць.

2. перан. Поўны, крайні. Дыяметральная процілегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрэма́льны, ‑ая, ‑ае.

Крайні па сваім праяўленні (сіле, велічыні і пад.), які вылучаецца такім праяўленнем. Працаваць у экстрэмальных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: крайні, найвышэйшы, які знаходзіцца за межамі чаго‑н., напрыклад: ультракансерватар, ультрамарынавы, ультракароткі.

[Лац. ultra — за межамі, звыш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ultra

[ˈʌltrə]

adj.

празьме́рны; ве́льмі; кра́йні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

utmost​2 [ˈʌtməʊst] adj. кра́йні; надзвыча́йны;

a matter of the utmost importance спра́ва найвялі́кшай ва́жнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

utter​1 [ˈʌtə] adj. по́ўны, абсалю́тны; кра́йні;

utter darkness абсалю́тная це́мра;

utter rubbish по́ўная лухта́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rechtsáußen

m -, - пра́вы кра́йні напада́ючы (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

надзвыча́йны, -ая, -ае.

1. Выключны па якіх-н. якасцях.

Гэта быў н. талент.

2. Незвычайны, які вылучаецца адметнымі рысамі.

Надзвычайныя падзеі.

3. Крайні, выключны.

Надзвычайныя меры пакарання.

4. Экстранны, спецыяльна прызначаны, прыняты, скліканы.

Н. з’езд.

|| наз. надзвыча́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саліпсі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычны філасофскі погляд, які прызнае адзінай рэальнасцю асобу таго, хто пазнае, а навакольны свет разглядае як сукупнасць адчуванняў гэтай асобы; крайні суб’ектывізм.

[Лац. solus — адзін і ipse — сам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unüberbíetbar, únüberbietbar

a непераўзддзены, неперасяга́льны; грані́чны, кра́йні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)