адтакава́ць, ‑куе; зак.

Кончыць такаваць. Цецерукі адтакавалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да кончыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адката́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Кончыць катацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.

Разм. Кончыць паляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцярпе́ць, ‑цярплю, ‑церпіш, ‑церпіць; зак.

Кончыць цярпець; адпакутаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгарэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; зак.

1. Кончыць гарэць.

2. Перагарэўшы, адваліцца, адпасці.

Сук адгарэў.

3. перан. Скончыцца, мінуцца.

Усё адышло, адгарэла.

|| незак. адга́рваць, -ае і адгара́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́паліцца, ‑ліцца; безас. зак.

Кончыць паліцца. Выпалілася ў печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбанкетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Кончыць банкетаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што і без дап.

Кончыць скародзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпалу́днаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Кончыць палуднаваць. Адна змена адпалуднавала, пачынае другая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)