пуа́нты

(фр. pointe = літар. вастрыё, кончык)

цвёрдыя наскі балетных туфель, а таксама танец на кончыках пальцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fingertip

[ˈfɪŋgərtɪp]

n.

ко́нчык па́льца

at one’s fingertips —

а) до́бра ве́дамы, асьвядо́млены

б) пад руко́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пэ́пка ’пыса (у каровы)’ (драг., ЛА, 1). Няясна. Магчыма, фанетычны варыянт да піпкакончык (носа)’; параўн. таксама польск. papa ’морда’, рурка ’сасок’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Stmmel

m -s, - рэ́шта, аста́так; ко́нчык; абру́бак; ага́рак (свечкі), недапа́лак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

czubek

czub|ek

м.

1. чубок;

2. верхавіна; макаўка;

3. кончык;

~ek nosa — кончык носа;

na ~kach palców — на пальчыках;

trafić do ~ków — трапіць у дом вар’ятаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nib

[nɪb]

n.

1) ко́нчыкm., вастрыё n.

2) вастрыё пяра́ (для піса́ньня)

3) дзю́ба f. (у пту́шкі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Нашарэ́піць, нашэрэпіць ’натапырыць, наставіць’, нашэ‑ рёплены ’натапыраны’ (ТС). Экспрэсіўнае ўтварэнне, у складзе якога ўзмацняльнае ‑ша‑ (< *šč < :*če) і рэпіць, параўн. рыпнуць ’лопнуць, трэснуць’, рэпіцакончык хваста’, гл. шарапенне ’ламачча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fingertip [ˈfɪŋgətɪp] n. ко́нчык па́льца

have smth. at one’s fi ngertips

1) ве́даць што-н. як свае́ пяць па́льцаў

2) мець што-н. пад руко́й/у непасрэ́днай блі́зкасці; трыма́ць што-н. напагато́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэтрафле́ксны

(ад лац. retro = назад + flexio = згібанне);

лінгв. р. зычны — зычны гук, пры вымаўленні якога кончык языка паднімаецца да цвёрдага паднябення, напр. у некаторых індыйскіх мовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кі́мель ’самы кончык хваста ў каровы’ (ТС). Не выключана балтыйскае паходжанне слова. Аднак яго непасрэдная крыніца не засведчана. Меркаванне аб лексічным пранікненні, апрача неславянскай фанетыкі і арэальнага крытэрыю, падмацоўваецца такімі балтыйскімі паралелямі, як літ. klmpa ’вузел на канцы вяроўкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)