1. Перапрэлая сумесь памёту і подсцілу свойскай жывёлы, якая ўжыв. для ўгнаення глебы.
Конскі г.
Вывесці г. з хлява.
2. Вадкасць жоўтага або шэрага колеру з непрыемным пахам як прадукт гніення, запалення тканак жывога арганізма.
|| прым.гнаявы́, -а́я, -о́е ігно́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
stadnina
ж.
1.конскі завод;
2. табун
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Pférdeapfel
m -s, -äpfel разм.ко́нскі гной; pl ко́нскія я́блыкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
horsetail
[ˈhɔrsteɪl]
n.
1) ко́нскі хвост
2) Bot. хвошч хвашчу́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Свірэ́піца ‘свірэпа; пустазелле’ (Кіс., Гарэц., Мядзв., Шн. 3). Рус.свире́пица, укр.свирі́пиця ‘тс’, ст.-рус.сверѣпица ‘дзікі гарох’, ст.-слав.свѣрѣпица ‘пустазелле’. Прасл.*sverěpica. Дэмінутыў ад *sverěp‑ (гл. свірэпа) з суф. ‑ic(a) (Мяркулава, Очерки, 75 і наст.). Параўн. ст.-бел.свирепий ‘конскі’ і конскі шчавель ‘неядомае шчаўе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kasztanowiec
м.бат.конскі каштан (Aesculus hippocastanum L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
włosie
н.
1.зборн.конскі волас;
2. поўсць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
іржа́ннеіржа́нне, ‑я, н.
1. Крык каня, конскі голас. Не чулася ржання каня, рыкання каровы, не рохкалі свінні.Данілевіч.Жарабяты трымаліся каля матак, і калі каторае адставала, матка звала яго доўгім іржаннем.Чарнышэвіч.
2.Разм. Гучны, нястрыманы рогат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
włosień
м.
1.конскі волас;
2.заал. трыхіна (Trichinella spiralis)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прыгру́ніць ’прымусіць, змусіць; падагнаць; прымусіць хутчэй рабіць што-небудзь’ (Шат.). Да гру́ніць з той самай семантыкай. Сюды ж прысл. грунь, угру́нь ’бягом, вельмі хутка (бегчы)’ (Гарэц.), грунём ’вельмі хутка; бягом; бегчы з усёй моцы’ (барыс., бых., клім., бялын., Бяльк., Нар. сл., Нар. словатв.), якія працягваюць зыходнае для вытворных прасл.*grǫdnь ’асаблівы конскі алюр; рысь’ (ЭССЯ, 7, 148). Семантычнае развіццё можа выглядаць наступным чынам: ’конскі алюр’ → ’вельмі хуткі, імклівы рух’ → ’прымушэнне рабіць хутчэй’ і г. д.