блін, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Мучны выраб з рэдкага цеста, спечаны на патэльні.

Бліны з макам.

Б. не клін: бруха не расколе (прыказка).

|| прым. блі́нны, -ая, -ае і бліно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усю́ды, прысл.

У кожным месцы, паўсюдна; скрозь. Ад крокаў паскрыпвае паркет. Не ўсюды, а ў асобных мясцінах. Кулакоўскі. Усюды панаваў нейкі ўрачысты, святочны настрой. Асіпенка.

•••

Куды ні кінь — усюды клін гл. клін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да буксы. Буксавы болт. Буксавы клін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак., што.

Разм. Забіваць клін; закліноўваць. Клінаваць тапор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

simple machines [ˌsɪmplməˈʃi:nz] n. pl. найпрасце́йшыя прыла́ды (кола, клін і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азі́мы ози́мый;

~мая пшані́ца — ози́мая пшени́ца;

а. клін — ози́мый клин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клініцца, ‑ніцца; зак.

Спец. Танчэючы, звужаючыся, сысці на клін і знікнуць (пра пласты горных парод).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Выбіўшы клін, заклінаваць што‑н. нанава, іначай, больш надзейна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salient​1 [ˈseɪliənt] n. ву́гал, вы́ступ;

push a salient убіва́ць клін у абаро́ну праці́ўніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Géhre

f -, -n

1) крысо́; клін (адзення)

2) клін (палетка)

3) во́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)