◎ Кля́дзьба ’праклёны’ (Ян ). Да клясці (гл.). Утворана пры дапамозе яшчэ праславянскага суфікса для Nomina acti ‑ьЬа (SP, 1, 61–62): klęt ‑ьЬа > кляцьба > клядзьба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пле́тніца ’жанчына, якая любіць хадзіць па сяле’ (калінк., ЛА, 3). Літаральна — ’тая, што пляце абы-што’, магчыма, пад уплывам ’пляткарка’, рус.сплетница ’пляткарка’, гл. клясці, плёткі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Каро́н, клясці ў карон ’праклінаць не на жыццё, а на смерць’ (Нар. словатв.). Ад карай (выраз, мабыць. звязаны з бытам беларускіх татараў). Націскное а перайшло ў о.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verdámmen
vt
1) асуджа́ць (zu D – на голад і г.д.)
2) пракліна́ць, кля́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
kląć
незак. лаяцца, клясці, праклінаць;
kląć na czym świat stoi — лаяцца на чым свет стаіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
damn3[dæm]v.
1.клясці́, пракліна́ць
2. асуджа́ць;
The critics damned the play. Крытыкі забракавалі п’есу.
♦
I’m damned if…infml (ужываецца як лаянка) :I’m damned if I know! Чорт яго ведае!;
Well, I’m damned! Што за ліха!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Трыкля́ты ‘пракляты’ (Нас., Байк. і Некр.), ст.-бел.треклятый ‘тс’ (ГСБМ). З ц.-слав.трьклѧтъ, утворана з дапамогай прыстаўкі тры‑ < ц.-слав.трь‑, тре‑ са значэннем найвышэйшай ступені прыметнікаў, звязана з лічэбнікам тры (гл.), і ‑кляты < кля́сці ‘праклінаць’ (гл.); да семантыкі параўн. укр.дыял.трикля́тий ‘тройчы пракляты’ і рус.дыял.будь тро́е пракля́той (выраз абурэння). Гл. Фасмер, 4, 95, 97; ЕСУМ, 5, 637.