сукно́ ср. сукно́;

◊ кла́сці (палажы́ць) пад с. — класть (положи́ть) под сукно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

слаі́ць, слаю, слаіш, слаіць; незак., што.

Разм. Рабіць слаі з чаго‑н.; класці, складваць слаямі. Слаіць цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Разм. Пасылаць цукрам, класці ў што‑н. цукар. Цукраваць цеста. Цукраваць яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілза́ць (класці цуглі ў рот каню) áufzäumen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

не́сціся​II: (пра птушак – класці яйкі) Éier légen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лажы́ць, лажу, ложыш, ложыць; незак., каго-што.

Разм. Тое, што і класці (у 1, 2, 8 і 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́ха, -і, ДМ пла́се, мн. -і, плах, ж.

1. Кавалак расколатага ўздоўж бервяна.

2. Калода, на якой даўней адсякалі галаву прыгаворанаму да пакарання смерцю, а таксама памост, на якім адбывалася пакаранне.

Класці галаву на плаху (таксама перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

старча́к, -ка́ м., в разн. знач. тычо́к;

кла́сці цэ́глу ~ко́м — класть кирпи́ч тычко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

shelve​1 [ʃelv] v.

1. кла́сці на палі́цу

2. адкла́дваць напасля́ (план, працу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Лажа́ць, ложа́ць ’прыкладаць, класці’ (ТС). Рэлікт імперфектыва-ітэратыва ložati з суфіксам ‑ati ў апазіцыі з ložiti ’лажыць, класці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)