Gmmi

m -s, - i -s

1) каўчу́к, гу́ма

2) гу́мка, сці́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

synthetic [sɪnˈθetɪk] adj.

1. шту́чны; сінтэты́чны;

synthetic diamonds шту́чныя дыяме́нты;

synthetic rubber сінтэты́чны каўчу́к

2. ко́мплексны

3. прытво́рны, напускны́;

synthetic friendliness няшчы́рая дружалю́бнасць

4. ling. сінтэты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сінтэты́чны синтети́ческий;

с. ме́тад — синтети́ческий ме́тод;

с. працэ́с — синтети́ческий проце́сс;

с. каўчу́к — синтети́ческий каучу́к;

~ныя мо́вылингв. синтети́ческие языки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізабутыле́н

(ад ba- + бутылен)

арганічнае злучэнне, бясколерны газ, з якога атрымліваюць ізаактан, сінтэтычны каўчук, сінтэтычныя смолы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rubber

[ˈrʌbər]

1.

n.

1) гу́ма f., каўчу́к -у́ m.

2) гу́мка, сьці́рка f.

2.

adj.

гумо́вы, гу́мавы; каўчу́кавы

- rubbers

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ізаля́тар м., в разн. знач. изоля́тор;

каўчу́к — до́бры і. — каучу́к — хоро́ший изоля́тор;

шкляны́ і. — стекля́нный изоля́тор;

і. для хво́рых — изоля́тор для больны́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

геве́я

(н.-лац. hevea, ад індз. hjewe)

вечназялёнае дрэва сям. малачаевых, пашыранае ў тропіках Амерыкі і Азіі; дае каўчук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гваю́ла

(ісп. guayule, з індз.)

вечназялёная кустовая расліна сям. складанакветных з жоўтымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Мексіцы; дае каўчук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бутылкаўчу́к

(ад бутыл + каўчук)

сінтэтычны палімер, прадукт полімерызацыі ізабутылену з невялікай колькасцю ізапрэну, выкарыстоўваецца ў вытворчасці аўтамабільных камер, электраізаляцыйных матэрыялаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІРЫ́Н,

Цзілінь, горад на ПнУ Кітая ў правінцыі Гірын. Засн. ў 1673. Каля 1,5 млн. ж. (1994). Порт на р. Сунгары. Вузел чыгунак і аўтадарог. Культ. і навук. цэнтр. Прам-сць: хім. (угнаенні, фарбавальнікі, сінт. каўчук, хім. валокны), дрэваапр., цэлюлозна-папяровая, буд. матэрыялаў, алюм., маш.-будаўнічая.

т. 5, с. 264

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)