фрыгі́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фрыгійцаў. [Тульба:] — Зараз прыйшла на памяць адна байка Эзопа, таго фрыгійскага раба, якога потым перапявалі ўсе байкапісцы свету. Радкевіч.

2. Такі, як у фрыгійцаў. Фрыгійскі каўпак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадала́зны Táucher-;

вадала́зны каўпа́к Táucherglocke f -, -n;

вадала́зны касцю́м Táucheranzug m -(e)s, -anzüge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абажу́р, ‑а, м.

Каўпак, які надзяецца на лямпу, каб засцерагчы вочы ад моцнага святла або каб прыдаць святлу пэўную афарбоўку. На стале гарэла лямпа пад светлым абажурам і ляжала разгорнутая кніга, якую чытаў настаўнік. Колас.

[Фр. abat-jour.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zípfelmütze

f -, -n ша́пачка з кута́сам, начны́ каўпа́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абажу́р

(фр. abat-jour)

каўпак на лямпе для адлюстравання святла і для засцярогі вачэй ад яго яркасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Schláfmütze

f -, -n

1) начны́ каўпа́к

2) разм. со́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúppel

f -, -n

1) скляпе́нне, ку́пал

2) каўпа́к (лямпы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Скаўпа́сіць (скоўпа́сіць) ‘абрабіць з большага, абы-як’, скоўпа́чыць ‘паблытаць, пакалмаціць’ (ТС). Да каўпак (гл.), у тым ліку ‘старая ўкладка валасоў у жанчын (стажком)’. Параўн. тыпалагічную паралель: балг. на калпа́к ‘абы-як, так-сяк, любому (раздаваць)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cowl

[kaʊl]

n.

1) ра́са f., мана́ская сута́на з капюшо́нам; капюшо́н -а m.

2) каўпа́к над ко́мінам

3) Tech. капо́т мато́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Накалпа́к ’вузлом на патыліцы (пра манеру завязваць хустку)’ (Сцяшк. Сл., маладз., Янк. Мат.), нъкалпык ’тс’ (міёр., Нар. сл.), накалпа́к ’абы-як (завязваць хустку)’ (Жд. 2). Да каўпак ’высокая шапка’ (гл.), захаванне л пасля галоснага сведчыць аб параўнальна новым запазычанні з цюрк. (крым.- тат.?) kalpak ’шапка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)