Каро́нка (у маладой) (Зав.), да карона.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Koróna

f -, -nen

1) каро́на

2) ко́ла слухачо́ў

3) астр. со́нечная каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sónnenkorona

f - астр. со́нечная каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

korona

ж.

1. карона;

korona cesarska — царская карона;

korona cierniowa — цярновы вянец;

2. бат. карона; крона;

3. перан. гіст. каралеўства;

4. крона (манета);

5. каронка (на зубе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tiára

f -, Tiáren тыя́ра, па́пская каро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

diadem

[daɪədem]

n.

дыядэ́ма f.

а) каро́на f.

б) ула́да мана́рха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карано́граф

(ад карона + -граф)

тэлескоп для фатаграфавання сонечнай кароны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мі́тра ’галаўны ўбор вышэйшага духавенства’ (ТСБМ), ст.-бел. митра ’тс’ (пач. XVI ст.), ст.-рус. митра ’тс’, ’павязка’, ’галаўны ўбор’, ’карона’ — з с.-грэч. μίτρα ’павязка’, ’пояс’, ’чалма’ (Фасмер, Этюды, 126).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АТМАСФЕ́РА ЗО́РАК,

паверхневы слой зорак, у якім фарміруецца лінейчасты спектр выпрамянення зорак. У атмасферы зорак вылучаюцца 3 слоі: фотасфера — самы глыбокі і тонкі, які дае асн. частку бачнага выпрамянення, над ёй размяшчаюцца больш празрыстыя слаі — храмасфера і працяглая карона. Веды пра зоркі атрыманы пры вывучэнні спектра выпрамянення атмасферы зорак. Характар зоркавага спектра вызначаецца хім. і фіз. ўласцівасцямі атмасферы зорак, іх т-рай, ціскам, шчыльнасцю, хім. саставам і інш. Больш вывучана фотасфера зорак, храмасфера і карона — у Сонца.

т. 2, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

геакаро́на

(ад геа- + карона)

знешняя абалонка атмасферы Зямлі, якая складаецца ў асноўным з атамарнага вадароду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)