дражджава́ны, ‑ая, ‑ае.

Прыпраўлены кармавымі дражджамі. Дражджаваныя кармы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корм, ‑у; мн. кармы, ‑оў; м.

Ежа жывёлы. Волька рабіла ўсё ціха, нячутна: перастаўляла чыгункі, вёдры, рыхтавала корм парасяці, карове. Васілевіч. // звычайна мн. Розныя віды прадуктаў, якія ідуць у ежу жывёле. Сіласаванне кармоў.

•••

Грубыя кармы — раслінныя кармы (сена, салома, мякіна і пад.) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў.

Дражджаваныя кармыкармы, прыпраўленыя кармавымі дражджамі.

Зялёны корм — зялёная маса кармавых раслін, каштоўны корм для ўсіх сельскагаспадарчых жывёл.

Падножны корм — раслінны корм, які з’ядаецца жывёлай на корані. Каб знайсці падножны корм, козы і авечкі робяць вялікія пераходы і па нізіне, і па гарах. В. Вольскі.

Сухія кармыкармы, прыгатаваныя ў выглядзе канцэнтратаў.

На падножны корм (ісці, адпраўляцца і пад.) — пачынаць жыць на сродкі, здабытыя дзе прыйдзецца і як папала. — Схуднееш, калі паходзіш, як я, ды пахарчуешся на падножным корме. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялка (у 2 знач.). Бялковыя рэчывы, злучэнні, кармы. Бялковае цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапхну́цца, ‑нецца; зак.

Адштурхнуўшыся ад чаго‑н., адсунуцца, аддаліцца. [Толя] сеў на лавачку кармы, адапхнуўся ад берага. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца камбінацыяй (у 1 знач.), заснаваны на камбінаванні. Камбінаванае прадпрыемства. Камбінаваныя кармы. Камбінаваныя здымкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакшто́ў, ‑това, м.

Спец. Канат або трос, які выпускаецца з кармы для буксіравання суднаў, прывязвання спушчаных на ваду шлюпак.

[Гал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sternward(s)

[ˈstɜ:rnwərdz]

adv.

у кіру́нку кармы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., каго.

Лавіць вудай, спінінгам (рыбу). З вузкага, адсечанага з кармы чаўна два хлапчукі будзілі [рыбу]. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гакабо́рт

(гал. hakkebord)

верхняя закругленая частка кармы карабля.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

корм (род. ко́рму) м. (для животных) корм; пи́ща ж.;

гру́быя кармы́ — гру́бые корма́;

зялёны к. — зелёный корм;

падно́жны к. — подно́жный корм;

сухі́я кармы́ — сухи́е корма́;

не па кані́ к. — не в коня́ корм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)