koronny

гіст. каронны; каралеўскі;

koronny świadek — галоўны сведка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Базіліка ’расліна Acinos Moench. arvensis, душыца палявая’ (Кіс.). Параўн. рус. базилик Ocimum basilicum’, базилика ’Clinopodium’, укр. базилик ’Calamintha Clinopodium’, чэш. (ст.) bazylika ’Ocimum basilicum’ і г. д. Крыніцай гэтых назваў з’яўляецца лац. basilicum (< грэч. βασιλικόνкаралеўскі’, гл. Махэк₂, 49). Параўн. яшчэ Мяркулава, Очерки, 138, 140.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Majesty

[ˈmædʒəsti]

n., pl. -ties

вялі́касьць (карале́ўскі ты́тул)

Your Majesty — Ва́ша вялі́касьць

His (Her) Majesty — Яго́е́) вялі́касьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

По́ваз ’воз’ (Федар. 6). Ст.-бел. повозь ’павозка’ (1645), ’павіннасць па перавозцы грузаў’ (1495). Укр. повіз ’павозка; экіпаж’, ст.-укр. повозь ’павіннасць дастаўляць даніну ў двор феадала’, чэш., славац. ρονοζ ’павозка’, польск. powóz ’тс’, ’павіннасць дастаўляць падводы ў панскі ці каралеўскі двор’. Ад */ю- і *voziti > вазіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ране́т ’сорт яблыні ці яблыкаў’ (ТСБМ), ранэ́та ’гатунак яблыкаў’ (Сл. рэг. лекс., Нар. словатв.). Параўн. рус. дыял. ране́т, ране́та, ране́тка, польск. renetka, чэш. reneta. З франц. rainette/reinette ’тс’ (Мацэнаўэр, Cizí sl., 293), што звязана са значэннем ’каралева, каралеўскі’. Параўн. варыянтнае ням. Reinette, што з французскай, і Königsapfel ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

standard1 [ˈstændəd] n.

1. станда́рт, ме́рка, но́рма; узро́вень;

set high standards устана́ўліваць высо́кі ўзро́вень;

up to standard на адпаве́дным узро́ўні

2. сцяг, штанда́р;

the royal standard карале́ўскі штанда́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бу́ла

(лац. bulla = шарык)

віслая металічная пячатка, якая ў сярэдневякоўі змацоўвала папскі, імператарскі, каралеўскі, княжацкі дакумент, а таксама назва адпаведнага дакумента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pałac, ~u

м. палац;

pałac królewski — каралеўскі палац;

pałac sztuki — палац мастацтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карэхідо́р

(ісп. corregidor, ад corregir = выпраўляць)

каралеўскі чыноўнік у Іспаніі часоў феадалізму, які выконваў функцыі адміністратара і суддзі ў гарадах і правінцыях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арыфла́ма

(фр. oriflamme, ад лац. aurum = золата + flamma = полымя)

1) каралеўскі сцяг у сярэдневяковай Францыі;

2) вялікі сцяг, падвешаны ўпоперак вуліцы паміж будынкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)