dogorywać

незак.

1. дагараць, дагарваць;

2. (пра чалавека) канаць, паміраць;

3. канчацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

expire [ɪkˈspaɪə] v.

1. канча́цца, зака́нчвацца, міна́ць (пра тэрмін на дакуменце);

My visa expires next month. Мая віза заканчваецца ў наступным месяцы.

2. lit. паміра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áusklingen

* vi (s, h) адгуча́ць, заміра́ць (пра гук); канча́цца (пра верш)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

глу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. тлух, ‑ла; незак.

1. Траціць здольнасць чуць, станавіцца глухім. Глухнуць ад выбухаў.

2. Заціхаць, станавіцца нячутным (пра гукі). Гулкі стрэл коціцца па Прыпяці і глухне ў прыбярэжных травах і чаротах. Колас. // Пераставаць дзейнічаць, працаваць (пра механізмы). Матор глухне.

3. Зарастаць, дзічэць. Пасевы глухнуць ад пустазелля.

4. перан. Паступова слабець або знікаць. З цягам часу пачуцці глухнуць. // Прыціхаць, канчацца. Бой глухне. □ За тыдзень добрае пагоды Праходзіць, глухне касавіца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vertrópfen

vi (s)

1) выцяка́ць (кропля за кропляй)

2) мару́дна прахо́дзіць, канча́цца (пра час)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

издыха́ние книжн. / быть при после́днем издыха́нии (при смерти) кана́ць, дахо́дзіць, канча́цца, паміра́ць;

до после́днего издыха́ния (до смерти) да са́мага ско́ну, да са́май сме́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kończyć się

kończ|yć się

незак. канчацца, заканчвацца;

~ą nam się pieniądze (zapasy cukru) — у нас заканчваюцца грошы (запасы цукру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иссяка́ть несов.

1. высыха́ць;

2. вычэ́рпвацца; (приходить к концу) канча́цца; (угасать) згаса́ць; (исчезать) зніка́ць;

си́лы иссяка́ют сі́лы канча́юцца (зніка́юць, згаса́юць);

сре́дства иссяка́ют сро́дкі вычэ́рпваюцца (канча́юцца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

short​2 [ʃɔ:t] adv. рэ́зка, ра́птам;

cut short спыня́ць; рабі́ць перапы́нак;

stop short рэ́зка спыні́цца

♦

fall/go/run short (of) вычэ́рпвацца, спусташа́цца, канча́цца;

He fell short of my expectations. Ён не апраўдаў маіх спадзяванняў;

to cut a long story short караце́й ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminate

[ˈtɜ:rmɪneɪt]

1.

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць; пакла́сьці кане́ц

to terminate a partnership — спыні́ць супо́льніцтва, разьвяза́ць супо́лку

2) зво́льніць

2.

v.i.

канча́цца

His contract terminates soon — Яго́ны кантра́кт ху́тка канча́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)