Лорд-канцлер 5/401

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ві́цэ-ка́нцлер, ‑а, м.

Намеснік канцлера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цэ-ка́нцлер

(ад віцэ- + канцлер)

намеснік канцлера.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лорд-ка́нцлер

(англ. Lord Chancellor)

адна з высокіх службовых асоб у Англіі — член урада і старшыня палаты лордаў, які выконвае функцыі міністра юстыцыі, кіраўніка Вярхоўнага суда; захавальнік вялікай дзяржаўнай пячаткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лорд лорд, род. ло́рда м.;

лорд-ка́нцлер лорд-ка́нцлер;

лорд-мэр лорд-мэр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэйхска́нцлер, ‑а, м.

Гіст. Дзяржаўны канцлер, кіраўнік урада ў Германіі да 1945 года.

[Ням. Reichskanzler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kanclerz

м. канцлер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

федэра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да федэрацыі; з’яўляецца федэрацыяй. Федэральная дзяржава. Федэральны канцлер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лорд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Англіі: вышэйшы дваранскі наследны тытул або тытул вышэйшых службовых асоб, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Л.-канцлер.

Л.-мэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chancellor

[ˈtʃænsələr]

n.

1) ка́нцлер -а m.

Chancellor of the Exchequer — міні́стар фіна́нсаў у Вялікабрыта́ніі

Lord High Chancellor — лёрд -канцле́р (найвышэ́йшы судзьдзя́ Вялікабрыта́ніі)

2) вярхо́ўны судзьдзя́

3) ка́нцлер (у Аўстрыі, Няме́ччыне)

4) прэзыдэ́нт унівэрсытэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)