по́лчышча, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Вельмі вялікае варожае войска (кніжн.).

Варожыя полчышчы.

2. перан. Пра вялікую колькасць каго-н. (разм.).

Полчышчы камароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

repellent1 [rɪˈpelənt] n. рэпеле́нт, сро́дак ад насяко́мых;

mosquito repellent сро́дак ад камаро́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

церабі́цца, цераблю́ся, цярэ́бішся, цярэ́біцца; незак.

1. Рабіць дробныя, частыя рухі, вызваляючыся ад каго-, чаго-н.; атрасацца.

Ц. ад камароў.

2. Чысціцца дзюбай (пра птушак).

|| зак. ацерабі́цца, ацераблю́ся, ацярэ́бішся, ацярэ́біцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спутаць усіх, многіх. Абраўшы месца, мы паадпрагалі коней, папуталі іх і, абганяючыся ад камароў, пачалі раскладаць агонь... Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накама́рнік, ‑а, м.

Сетка або мяшок для аховы ад камароў. Працаваць у накамарніках. □ Хадзіць.. [у тайзе] можна толькі ў накамарніках — марлевых сетках, якія закрываюць твар і шыю. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смуры́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак.

Абл. Вадзіць па чым‑н.; паціраць, церці. Мы доўга стаялі ў нерашучасці, смурыжылі адна аб адну ногі, адганяючы камароў-крывасмокаў. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кумарэ́ча ’мноства камароў’ (Сл. паўн зах.). Да камар (гл.). Словаўтварэнне на ‑эча (Сцяцко, Афікс. наз., 203). Гл. камарэча

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mosquito

[məˈski:toʊ]

1.

n., -toes or -tos

кама́р -а́ m.

2.

adj.

камаро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́лчышча, ‑а, н.

1. Вельмі вялікае войска (звычайна варожае). Варожае полчышча.

2. звычайна мн. (по́лчышчы, ‑чышч і ‑чышчаў); перан.; каго-чаго. Незлічоная, вялікая колькасць, безліч. Полчышчы камароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swarm1 [swɔ:m] n.

1. рой; чарада́, пло́йма, гурма́;

a swarm of mosquitoes рой камаро́ў

2. мно́ства; нато́ўп;

a swarm of children нато́ўп дзяце́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)