Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
youth custody[ˌju:θˈkʌstədi]n.BrE: a youth custody centre папра́ўчая кало́нія для малады́х злачы́нцаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Аса́да1 ’рама, аснова акна, воза, сельскагаспадарчых прылад; драўляная частка сякеры’, ’паліца каля акна’, матэрыял для рам’ (Янк. II). Укр.осада ’ложа ў ружжа’, ’аснова воза’, ’частка (аснова) млына’. Аддзеяслоўны назоўнік ад слова асадзіць ’змясціць нешта на месца’ (параўн. рус. у Даля асаживать токарные колодочки ’стаўляць іх у калодкі, ручкі’).
Аса́да2 ’аблога’, стар. ’сядзіба, пасяленне, умацаванае месца’ (Нас., Гарб.), дыял. насаджэнні вакол сядзібы, саду’ (Янк. II). Рус.осада (ваен.), укр.асада ’сядзіба’, ст.-рус.осада ’аблога; абарона ўмацаванага месца, пасяленне’. Польск.osada ’пасяленне, сядзіба, асада, калонія, група людзей’, чэш.osada ’пасяленне, калонія, група людзей’, славац.osada ’пасяленне, калонія’, в.-луж.wosada ’абшчына, калонія’. Паўночнаславянскае бязафікснае ўтварэнне ад дзеяслова асаджвацца ’сяліцца’, адкуль развіццё іншых значэнняў, у тым ліку ваеннага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Síedlung
f -, -en пасёлак, пасе́лішча, кало́нія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stráfkolonie
f -, -i¦en ка́рная [выпраўля́льная] кало́нія, пасяле́нне вы́сыльных
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bésserungsanstalt
f -, -en выхава́ўчапапра́ўчая кало́нія для малале́тніх правапаруша́льнікаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Júgendstrafanstalt
f -, -en папра́ўча-працо́ўная кало́нія для непаўнале́тніх правапаруша́льнікаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ánpflanzung
f -, -en
1) планта́цыя, паса́дкі
2) пасе́лішча, кало́нія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Besítzung
f -, -en
1) вало́данне, улада́нне
2) маёнтак, (зяме́льнае) улада́нне; кало́нія
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Плятня́1 ’лазіва, прыстасаванне для лазання на дрэва з мэтай выдзёўбвання борці і паднімання калоды’ (Нікан.), ’сплецены з лазы гуж для звязвання плытоў’ (чэрв., Сл. ПЗБ). Параўн. польск.płatnica ’ліна, вяроўка, перавясла, сплеценыя з канапель і саломы’; рус.плеть ’лазіва ў бортніка’. Да плесці (гл.).
◎ Плятня́2 ’маток зблытапых нітак’ (маст., Сл. ПЗБ), ’калонія, сукупнасць (грыбоў)’ (даўг., Сл. ПЗБ). Да сплятацца, плесці (гл.).
◎ Плятня́3 ’хлусня, плёткі’ (Нас., ТС). Гл. плятаць.