Казлы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Казлы́
Р. Казло́ў
Д. Казла́м
В. Казлы́
Т. Казла́мі
М. Казла́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

казёл

‘род гульні ў карты, даміно; гімнастычны снарад і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казёл казлы́
Р. казла́ казло́ў
Д. казлу́ казла́м
В. казёл казлы́
Т. казло́м казла́мі
М. казле́ казла́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абжыцца. Мы [партызаны] паступова абжываліся на сваім астраўку. Казлоў.

2. Зал. да абжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неасцяро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.

Разм. Адсутнасць або недастатковасць асцярожнасці. Загінуў Сцяпан Жарыкаў праз сваю залішнюю бестурботнасць, неасцярогу. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залепята́ць, ‑лепячу, ‑ляпечаш, ‑ляпеча; зак.

Пачаць лепятаць. // Пралепятаць. Стараста, пажылы, злыселы мужчына, лісліва пакланіўся, нешта залепятаў, а калі выпраміўся, дык раптам збялеў. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспры́кладны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сабе роўнага або падобнага. Навечна застануцца ў памяці беларускага народа тыя бяспрыкладныя па свайму гераізму баявыя аперацыі, якія правялі ў гэтыя дні [вайны] слуцкія і капыльскія партызаны. Казлоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмараліза́цыя, ‑і, ж.

1. Упадак нораваў, маральнае разлажэнне. Дэмаралізацыя арыстакратыі.

2. Упадак духу, дысцыпліны. Дэмаралізацыя арміі. □ Было ясна, што з дапамогаю салдат і афіцэраў, якія спачуваюць пам, было лягчэй выканаць задачу дэмаралізацыі тылу ворага. Казлоў.

[Фр. démoralisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстраля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пробнай стральбой вызначыць адлегласць да цэлі і ўстанавіць правільны прыцэл. — Прыстраляліся! — радасна паведаміў Мазураў. — Трэба ім перадаць, каб так і білі. Казлоў. Рускія артылерысты, прыстраляўшыся, пачалі біць па нямецкіх акопах. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассакрэ́ціць, ‑рэчу, ‑рэціш, ‑рэціць; зак., каго-што.

1. Зрабіць вядомым тое, што раней было сакрэтным. [Наведванне хлопцамі вёскі Рог] было небяспечна, таму што магло хутка рассакрэціць прыпынак падпольнага абкома. Казлоў.

2. Разм. Выключыць з саставу асоб, дапушчаных да сакрэтнай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелега́льны, ‑ая, ‑ае.

Не дазволены законам; падпольны. Нелегальны гурток. Нелегальны часопіс. □ Нам стала цесна ў рамках нашай першапачатковай нелегальнай сувязі, яна ўжо тармазіла рух наперад. Казлоў. Неўзабаве і сама Цётка вымушана была перайсці на нелегальнае становішча. Клімковіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)