тожI союз, част., уст. або́; (иначе) іна́чай, іна́кш ка́жучы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

admittedly [ədˈmɪtɪdli] adv. шчы́ра ка́жучы; пра́ўда; (трэ́ба) прызна́цца (пабочныя словы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strictly [ˈstrɪktli] adv. стро́га, дакла́дна

strictly speaking стро́га ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

eigtl.

= eigentlich – уласны; уласна кажучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wprawdzie

праўда; па праўдзе кажучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

concededly

[kənˈsi:dɪdli]

adv.

папра́ўдзе, пра́ўду ка́жучы; сапраўды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

in silence

нічо́га ня ка́жучы, мо́ўчкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

in sum

адны́м сло́вам, ко́ратка ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

that is to say

іна́кш ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

for short

караце́й ка́жучы, у скаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)