strictly [ˈstrɪktli] adv. стро́га, дакла́дна

strictly speaking стро́га ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

admittedly [ədˈmɪtɪdli] adv. шчы́ра ка́жучы; пра́ўда; (трэ́ба) прызна́цца (пабочныя словы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

eigtl.

= eigentlich – уласны; уласна кажучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wprawdzie

праўда; па праўдзе кажучы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

concededly

[kənˈsi:dɪdli]

adv.

папра́ўдзе, пра́ўду ка́жучы; сапраўды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

for short

караце́й ка́жучы, у скаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

in silence

нічо́га ня ка́жучы, мо́ўчкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

in sum

адны́м сло́вам, ко́ратка ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

that is to say

іна́кш ка́жучы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

каза́ць несов.

1. говори́ть; произноси́ть;

ён разгубі́ўся і не ве́даў, што к. — он растеря́лся и не знал, что говори́ть;

не к. ні сло́ва — не произноси́ть ни сло́ва;

ён ка́жа, што гэ́та няпра́ўда — он говори́т, что э́то непра́вда;

2. повелева́ть, веле́ть;

так ка́жа мой абавя́зак — так повелева́ет (вели́т) мой долг;

3. (передавать слухи) говори́ть, погова́ривать;

ка́жуць, што... — говоря́т (погова́ривают), что...;

іна́чай (іна́кш) ка́жучыи́на́че говоря́;

караце́й ка́жучы — коро́че говоря́;

к. няма́ чаго́ — говори́ть не́чего;

як той каза́ў — как говори́тся;

што і к. — что и говори́ть; не́чего сказа́ть; слов нет;

што ні кажы́ — как ни говори́;

што вы ка́жаце! — что вы говори́те!;

і не кажы́(це)! — и не говори́(те)!;

няўро́кам ка́жучы — что́бы не сгла́зить;

ка́зань к. — чита́ть нота́ции; говори́ть поучи́тельно и ску́чно;

лю́дзі ка́жуць — лю́ди говоря́т;

нічо́га не ка́жучы — ничего́ не говоря́, без ли́шних слов;

нао́гул ка́жучы — (в знач. вводн. сл.) вообще́ говоря́;

між на́мі ка́жучы — (в знач. вводн. сл.) ме́жду на́ми говоря́;

дарэ́чы ка́жучы — кста́ти сказа́ть;

пра́ўду (па пра́ўдзе) ка́жучы (сказа́ць) — пра́вду (по пра́вде) говоря́, по пра́вде сказа́ть;

шчы́ра ка́жучы — открове́нно говоря́, по со́вести сказа́ть;

не пры вас ка́жучы — не при вас будь ска́зано, с позволе́ния сказа́ть;

не тут ка́жучы — не здесь говоря́;

пра́ўду ка́жучы — по пра́вде говоря́, че́стно говоря́;

ула́сна ка́жучы — со́бственно говоря́;

мя́кка ка́жучы — мя́гко говоря́;

не ка́жучы благо́га сло́ва — не говоря́ дурно́го сло́ва;

узя́ўся за гуж — не кажы́, што не дуж — взя́лся за гуж — не говори́, что не дюж;

не кажы́ «гоп», паку́ль не пераско́чышпосл. не говори́ «гоп», пока́ не перепры́гнешь (не переско́чишь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)