ВЕРШАРА́Д,

радок верша, у якім цалкам змяшчаецца схема памеру вершаванага. У большасці паэт. твораў вершарад супадае з вершаваным радком. Але каб рытмічны малюнак верша зрабіць больш разнастайным, вылучыць інтанацыйна асобныя словы і словазлучэнні і гэтым падкрэсліць пэўныя думкі, паэты ў асобных выпадках графічна дзеляць вершарад на некалькі радкоў: «Ой, зіма, // Зіма, // Зіма! // Весялей цябе // Няма» (П.Броўка, «Зімовыя малюнкі»). Тут 2 вершарады чатырохстопнага харэя падзелены на 5 радкоў.

т. 4, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мяце́лісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Багаты мяцеліцамі; з мяцеліцамі. Мяцелістая зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссне́жны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены снегу, скупы на снег. Бясснежная зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізахіме́на

(ад ba- + гр. cheimon = зіма)

лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавай сярэдняй тэмпературай зімы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маласне́жны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю снегу. Маласнежная зіма. Маласнежныя раёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зі́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ласк. да зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Непрыту́жны ’лёгкі, які лёгка пераносіцца’: Непрытужная зіма^була, лёхкая (ТС). Да прыту́жны ’заўзяты, шчыры’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мете́льный​II (от мете́ль) мяце́лісты; (вьюжный) завіру́шны, заве́йны;

мете́льная зима́ мяце́лістая (завіру́шная, заве́йная) зіма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трызі́мак ‘конь, цялё на трэцім годзе, трацяк’ (Сцяшк.; беласт., вільн., Сл. ПЗБ). Да тры і зіма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зімі́ца, ‑ы, ж.

Разм. Ласк. да зіма. Надакучыла ж зіміца! Прыхадзі хутчэй, вясна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)